Book Review: Ιστορίες της Μέρας και της Νύχτας του Γκυ ντε Μωπασάν από τις Εκδόσεις Gema

 

(της Μαριάννας Φλέσσα)

Ανάμεσα στο 1878 και το 1891 ο Γκυ ντε Μωπασάν (1850-1893) εκδίδει περίπου 300 διηγήματα, έξι μυθιστορήματα και μερικές ταξιδιωτικές εντυπώσεις κι αυτό για καθαρά βιοποριστικούς λόγους. Η απασχόλησή του στο υπουργείο τού στερεί τον χρόνο και τη δύναμη να γράψει κάτι με μεγαλύτερη έκταση και όπως είναι φυσικό,  η ατελείωτη εξάσκησή του στην μικρή φόρμα τον οδηγεί να τη βελτιώσει και να μας αφήσει ίσως μερικές από τις πιο ωραίες ιστορίες του νατουραλισμού. Στα διηγήματά του ενσωματώνονται χαρακτηριστικές ιμπρεσιονιστικές πινελιές που διαμορφώνουν το ρεύμα και αποκρυπτογραφούν την ανθρώπινη φύση.

Οι “Ιστορίες της μέρας και της νύχτας” είναι μια συλλογή διηγημάτων που εκδόθηκε το 1885 και γράφτηκε ανάμεσα στο 1883 και 1884. Δύο είναι οι κύριοι θεματικοί άξονες που διατρέχουν τα 21 διηγήματα του βιβλίου. Ίσως οι πιο σημαντικές πτυχές της ανθρώπινης ζωής: Ο Έρωτας και ο Θάνατος. Άλλοτε ο καθένας κυριαρχεί μόνος του κι άλλοτε μπλέκουν μεταξύ τους αξεδιάλυτα. Τα διηγήματα του Μωπασάν αγγίζουν όπως και η ίδια η ζωή τόσο το φως, όσο και το σκοτάδι, προσανατολισμένες σε γνωστά δίπολα, όμορφο-άσχημο, καλό-κακό, χαριτωμένο-χοντροκομμένο, όπου η ψυχή αγγίζει τον Έρωτα και το Θάνατο όχι μόνο με φως αλλά και με βαθύ σκοτάδι, όπως ακριβώς συμβαίνει στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Ίσως γι’ αυτό έδωσε και το όνομα αυτό στην συλλογή. Από την καλύβα στην άκρη του Νορμανδικού δάσος όπου βασιλεύει η φτώχεια, περνάει σε ένα Πύργο, σε μια γιορτή λουλουδιών, σε ηλιόλουστες Κορσικανικές ακτές, για να καταλήξει σε ένα νεκροκρέβατο, σε  μια μέγαιρα με συμφεντορολογική συμπεριφορά, σε έναν “δίκαιο” θάνατο, μια βεντέτα, μια αυτοκτονία.

Έχω κατ’ επανάληψη δηλώσει την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου για τον εν λόγω συγγραφέα. Μέσα σε λίγες μόνο γραμμές κατορθώνει να περιγράψει την κλιμάκωση όλων των ανθρωπίνων συναισθημάτων, να θέσει ερωτήματα για την ηθικότητα και την ορθότητα των κινήτρων των ηρώων του, να παρακινήσει σε προσωπική κριτική και σε ενδοσκόπηση τον αναγνώστη. Προειδοποιώ ότι, σύμφωνα με τις αρχές του νατουραλισμού, του οποίου ο Μωπασάν είναι σημαντικός εκπρόσωπός του, δε γίνεται καμία προσπάθεια ωραιοποίησης της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας και των ελαττωμάτων της. Οι ιστορίες περιγράφουν την πραγματικότητα με σκληρότητα, κυνικότητα και στα όρια του χυδαίου για την “αστική” ψυχή.  

Η άποψή μου είναι ότι οι “Ιστορίες της μέρας και της νύχτας” είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να έρθει κάθε αναγνώστης που δεν τον γνωρίζει ως συγγραφέα σε επαφή με το έργο του. Η μετάφραση είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική από την κυρία Βασιλική Τσιγκάνου, ενώ η συλλογή κλείνει με άκρως κατατοπιστικό επίμετρο και βιογραφία του Γκυ ντε Μωπασάν.

Καλές Αναγνώσεις!

Ig: @mariannareading

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ. 

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο "Οι Αυτόχειρες" του Γκυ ντε Μωπασάν, εκδόσεις Κέδρος, εδώ.