BOOK REVIEW: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ του ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Είναι κάποια βιβλία μπροστά στα οποία σκύβω το κεφάλι και νιώθω τόσο μικρή όταν ειδικά καλούμαι να γράψω δυο λόγια για αυτά. Ένα τέτοιο είναι και το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα. Αν δεν επέμενε τόσο η Γιώτα (Βασιλείου) για να το διαβάσω, ίσως να μην το τολμούσα ποτέ. Την ευχαριστώ γιατί η αναγνωστική μου εμπειρία μαζί του ήταν εκπληκτική. Το ταξίδι, που λέμε καμιά φορά, υπέροχο. Τι να πρωτογράψω σκέφτομαι κι αυτό που υπερτερεί στο μυαλό μου είναι ότι το βιβλίο αυτό μοιάζει σαν απολογισμός της καθημερινότητας και καταγραφή συναισθημάτων, ώστε να τα διαβάσει κάποιος κάποτε. Σαν να θέλει να αφήσει μια παρακαταθήκη για τη ζωή, την τέχνη, τον θάνατο και τόσα άλλα. Μοιάζει να θέλει να δηλώσει τη θέση του. Λέει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο ότι δεν εγκατέλειψε εντελώς τον Θεό αλλά ούτε και δέχτηκε ποτέ την ανθρωπότητα. Ότι η πραγματικότητα που μας δόθηκε δεν είναι άλλη από τις αισθήσεις μας κι αυτές εξερευνούμε. Θεωρεί τη ζωή ως “πανδοχείο” και σε αυτό περιμ...

Book Review: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΜΤΣΙΟΥ, από εκδόσεις BELL/BEST SELLER


 (Της Γιώτας Βασιλείου

Σήμερα δεν έχω να σας πω πολλά παρά μόνο ότι διαβάζοντας κάθε φορά ένα νέο βιβλίο του Γιώργο Δάμτσιου διαπιστώνω τα εξής: Δε γράφει για να γράψει. Γράφει γιατί το γουστάρει. Γράφει γιατί οι λέξεις ξεχειλίζουν από μέσα του και τον πνίγουν και ψάχνει τον τρόπο να ανακουφιστεί. Κι η ανακούφιση αυτή έρχεται στη μορφή του κάθε νέου του βιβλίου. 

Δε ξέρω πόσες φορές βλαστήμησε ή πόσες φορές έσβησε παραγράφους ολόκληρες, γιατί δεν ήταν εν τέλει αυτό που εκείνος ήθελε. Δε μπορώ καν να φανταστώ πόσους ήρωες «σκότωσε» και πόσους έστειλε από κει που ήρθαν, γιατί απλά δεν «κούμπωναν» στην πλοκή του. Αυτό που ξέρω σίγουρα όμως είναι, ότι για μια ακόμη φορά διάβασα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα τόσο άρτιο, που ακόμα και να έψαχνα να του βρω ελάττωμα, δε θα του έβρισκα. Ή μάλλον του βρήκα ένα… τελείωσε. Το χειρότερο ελάττωμα που μπορεί να έχει ένα βιβλίο το οποίο σου άρεσε και αγάπησες είναι αυτό. Να τελειώσει κι εσύ να μείνεις μόνη κι έρημη να κοιτάς το κλειστό εξώφυλλο και να αναρωτιέσαι «τι έγραψε ο άνθρωπος πάλι;». 

Κι επειδή long story short που λένε και στο χωριό μου, ΔΙΑ-ΒΑ-ΣΤΕ το! Αυτά!

Α και πριν να κλείσω, σας έχω ένα πάρα πολύ καίριο ερώτημα: «Όταν ένας βασιλιάς διατάζει το στρατό του να αφανίσει τους ανυπάκουους υπηκόους του, ποιος ευθύνεται για το θανατικό; Ο βασιλιάς, ο στρατιώτης ή ο ίδιος ο υπήκοος, ο οποίος προκάλεσε την τύχη του με τη συμπεριφορά;»

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ:



Σχόλια