Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΜΤΣΙΟΥ, από εκδόσεις BELL/BEST SELLER


 (Της Γιώτας Βασιλείου

Σήμερα δεν έχω να σας πω πολλά παρά μόνο ότι διαβάζοντας κάθε φορά ένα νέο βιβλίο του Γιώργο Δάμτσιου διαπιστώνω τα εξής: Δε γράφει για να γράψει. Γράφει γιατί το γουστάρει. Γράφει γιατί οι λέξεις ξεχειλίζουν από μέσα του και τον πνίγουν και ψάχνει τον τρόπο να ανακουφιστεί. Κι η ανακούφιση αυτή έρχεται στη μορφή του κάθε νέου του βιβλίου. 

Δε ξέρω πόσες φορές βλαστήμησε ή πόσες φορές έσβησε παραγράφους ολόκληρες, γιατί δεν ήταν εν τέλει αυτό που εκείνος ήθελε. Δε μπορώ καν να φανταστώ πόσους ήρωες «σκότωσε» και πόσους έστειλε από κει που ήρθαν, γιατί απλά δεν «κούμπωναν» στην πλοκή του. Αυτό που ξέρω σίγουρα όμως είναι, ότι για μια ακόμη φορά διάβασα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα τόσο άρτιο, που ακόμα και να έψαχνα να του βρω ελάττωμα, δε θα του έβρισκα. Ή μάλλον του βρήκα ένα… τελείωσε. Το χειρότερο ελάττωμα που μπορεί να έχει ένα βιβλίο το οποίο σου άρεσε και αγάπησες είναι αυτό. Να τελειώσει κι εσύ να μείνεις μόνη κι έρημη να κοιτάς το κλειστό εξώφυλλο και να αναρωτιέσαι «τι έγραψε ο άνθρωπος πάλι;». 

Κι επειδή long story short που λένε και στο χωριό μου, ΔΙΑ-ΒΑ-ΣΤΕ το! Αυτά!

Α και πριν να κλείσω, σας έχω ένα πάρα πολύ καίριο ερώτημα: «Όταν ένας βασιλιάς διατάζει το στρατό του να αφανίσει τους ανυπάκουους υπηκόους του, ποιος ευθύνεται για το θανατικό; Ο βασιλιάς, ο στρατιώτης ή ο ίδιος ο υπήκοος, ο οποίος προκάλεσε την τύχη του με τη συμπεριφορά;»

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ:



Σχόλια