Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

Book Review: ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ, του ΠΕΤΡΟΥ ΜΑΡΚΑΡΚΗ, από εκδόσεις ΚΕΙΜΕΝΑ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Είχα πάρα πολύ καιρό να διαβάσω Πέτρο Μάρκαρη και είχα ξεχάσει πόσο όμορφα γράφει. Λόγω όμως της Λέσχης Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας που συμμετέχω, μου δόθηκε η ευκαιρία να σκαλίσω εκ νέου ένα βιβλίο το οποίο είχα πρωτοδιαβάσει πριν πολλά-πολλά χρόνια. Μιλάω για το «Νυχτερινό Δελτίο», από τις εκδόσεις Κείμενα.

Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1995, τα πάντα όλα γυρίζουν γύρω από εκείνη την εποχή και ο κύριος Μάρκαρης μας συστήνει τον αστυνόμο Κώστα Χαρίτο. Ο Χαρίτος δεν είναι ο σκληροτράχηλος μπάτσος που συναντάμε σε άλλα μυθιστορήματα εκείνης της περιόδου. Αντίθετα είναι ένας ανθρωπάκος καθημερινός, χαμηλών τόνων, με καθημερινά προβλήματα και ανησυχίες. «Τρώγεται» με τη γυναίκα του, τα «βρίσκουν» τρώγοντας γεμιστά, ανησυχεί για την κόρη τους που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη, οδηγεί ένα σαράβαλο που χρόνια τώρα πνέει τα λοίσθια αλλά ποτέ δεν ξεψυχάει και έχει εμμονή με τα λεξικά!

Πέραν όλων αυτών όμως, για να βγάζει τα προς το ζην, ο αστυνόμος Χαρίτος λύνει φόνους. Σε αυτή την πρώτη του περιπέτεια λοιπόν, καλείται να δώσει απαντήσεις στο μυστήριο του θανάτου τεσσάρων ανθρώπων. Ποια σχέση έχουν μεταξύ τους, τι όπλισε το χέρι του δολοφόνου, πως θα μπορέσει να βγάλει άκρη; Πεισματάρης καθώς είναι, δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε «εργαλείο» -στα πλαίσια πάντα του ηθικού του κώδικα- που έχει διαθέσιμο, προκειμένου να εξιχνιάσει τα εγκλήματα.

Λατρεύω τη γραφή του κύριου Μάρκαρη, που είναι λιτή και ρέουσα, χωρίς να αναλώνεται στις ατέλειωτες περιγραφές. Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο δε είναι απλά αριστουργηματική. Το χιούμορ, ο σχολιασμός και η ειρωνική διάθεση του συγγραφέα απέναντι στα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας του ’95, εμπλουτίζουν και δίνουν ζωντάνια στο κείμενο, ενώ το καθιστούν ξεκούραστο και βοηθούν στη γρήγορη ανάγνωση. Και είναι αυτό ακριβώς πιστεύω που διαφοροποιεί το έργο του Πέτρου Μάρκαρη, τουλάχιστον για εκείνη την εποχή. Το ότι κάνει αναφορά στη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα και στηλιτεύει καυτά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, όπως τη δύναμη των ΜΜΕ, τη διαφθορά στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, τις διασυνδέσεις και τις γνωριμίες που προωθούν ανάξια άτομα στις λάθος θέσεις και πολλά άλλα.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι η εξαιρετική πλοκή τις συνεχόμενες ανατροπές, το καμιλερικό χιούμορ και ο καυστικός σχολιασμός της επικαιρότητας είναι οι φράσεις που χαρακτηρίζουν την πρώτη αυτή περιπέτεια του Κώστα Χαρίτου. Αν αγαπάτε τις whodunnit ιστορίες, αναζητήστε το!

Καλές αναγνώσεις!

Το «Νυχτερινό Δελτίο» είχε γυριστεί και σε σειρά για την ΕΤ1, τα επεισόδια της οποίας μπορείτε να βρείτε στο youtube.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το έργο του κύριου Μάρκαρη ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.

 

Σχόλια