(Της
Γιώτας Βασιλείου)
Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Το παιχνίδι». Το εξώφυλλο του θυμίζει και αυτό παιχνίδι ή ίσως κάποιο κόμικ ή βιβλίο για παιδιά. Πιστέψτε με όμως όταν σας λέω ότι το περιεχόμενο του νέου βιβλίου της Θεοδώρας Τζόκα, μόνο παιχνίδι κι αστείο για παιδιά δεν είναι. Πρόκειται για ένα δυνατό ψυχογραφικό, ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου, που υπόσχεται να κρατήσει τον αναγνώστη του στην τσίτα, σε όλη την διάρκεια της ανάγνωσης.
Η ιστορία έχει να κάνει με πέντε άσχετα μεταξύ τους άτομα, τα οποία απαντώντας σε μια αγγελία, βρίσκονται σε μια απομακρυσμένη και εγκαταλειμμένη έπαυλη της Κέρκυρας. Ο θρύλος θέλει την βίλα να την έχουν στοιχειώσει οι ψυχές των προηγούμενων κατοίκων της. Οι πέντε καλούνται να μείνουν κλεισμένοι εκεί για μια ολόκληρη εβδομάδα και να λάβουν μέρος σε ένα παράξενο παιχνίδι. Ο νικητής θα λάβει ένα τεράστιο ποσό. Το παιχνίδι όμως δεν είναι και τόσο… παιχνιδάκι μιας και ο θάνατος καραδοκεί.
Η συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον αγωνίας, αρκούντως σκοτεινό, με χαρακτήρες ιδιαίτερους αλλά καλοσχηματισμένους. Οι περιγραφές της βίλας είναι ανατριχιαστικές, οι ήχοι είναι απτοί, οι σκιές βαραίνουν από πάνω μας την ώρα που διαβάζουμε. Το μεταφυσικό στοιχείο πλανάται στο χώρο και μ' ένα μονοκάμερο η συγγραφέας στρέφει την προσοχή μας από τον έναν χαρακτήρα στον άλλον, εναλλάσσοντας τις σκηνές με γρήγορες, κινηματογραφικές ταχύτητες, παρεμβάλλοντας ενδιάμεσα εικόνες από αντικείμενα που εξαφανίζονται ή που μετατοπίζονται και σκιές που μετακινούνται. Βλέπουμε τους ήρωες να αντιδρούν άλλοτε σπασμωδικά, τρελαμένοι από έναν αρχέγονο τρόμο κι άλλοτε με ηρεμία και προγραμματισμό, αναλόγως τον εσωτερικό μηχανισμό του καθενός. Βλέπουμε ηθικές αξίες και ένστικτα να έρχονται σε απόλυτη ρήξη, όταν το άτομο βρίσκεται απέναντι στον υπέρτατο πανικό. Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η μελέτη αυτών των συμπεριφορών, ιδίως στους χαρακτήρες τους πιο πράους, εκείνους δηλαδή που «δεν τους το είχες».
Πέρα από την εξαιρετική ατμόσφαιρα, τις γλαφυρές περιγραφές και το περιβάλλον τρόμου που περιβάλλει την ιστορία, «Το παιχνίδι» είναι επίσης ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται σοβαρά κοινωνικά ζητήματα όπως οι διακρίσεις, ο εθισμός στο τζόγο ή τα ναρκωτικά, η ξενοφοβία, η ανέχεια, η σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών κτλ και παραδίδει μερικά σημαντικά μαθήματα Ζωής, τα οποία προσεγγίζει με το δέοντα σεβασμό.
Θα με ρωτήσετε ίσως τι είναι αυτό που το διαφοροποιεί από οποιοδήποτε άλλο ghost story; Και εδώ η απάντηση είναι πολύ απλή: Ο αναγνώστης δεν παραμένει αμέτοχος παρατηρητής αλλά συμμετέχει. Γίνεται ο έκτος παίκτης και συγκεντρώνει στοιχεία, αναζητά κίνητρα, παρατηρεί αντιδράσεις και βήμα το βήμα οδηγείται προς τη λύση του μυστηρίου. Είναι δηλαδή ένα μυθιστόρημα «διαδραστικό», που προ(σ)καλεί τον αναγνώστη να συμμετέχει στις εξελίξεις. Είναι ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται μονορούφι!
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...