Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

BOOK REVIEW: ANGELIQUE του GUILLAUME MUSSO από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Αναρτήθηκε από την


(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Τι βιβλιάρα! Ένα γνήσιο αστυνομικό με πολλές απρόσμενες ανατροπές, με καταιγιστική, κινηματογραφική θα έλεγα, γραφή που δε σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από τις σελίδες του.

Η ιστορία ξεκινάει ως εξής: ο πρώην διοικητή της αστυνομίας Ταγεφέρ ξυπνάει στο κρεβάτι του νοσοκομείου και μια κοπέλα η Λουίζ τον καλημεριζει. Η κοπέλα άγνωστη, ο διοικητής μονόχνωτος εκείνη όμως έχει έρθει με σκοπό. Του πιάνει λοιπόν την κουβέντα με την αιτιολογία ότι ανήκει σε ένα σχήμα μουσικών που ψυχαγωγούν τους ασθενείς. Λίγο μετά μπαίνει στο θέμα και του ζητάει να ερευνήσει τον θάνατο της μητέρας της ο οποίος όμως περιγράφεται από την αστυνομία ως δυστύχημα, αλλά εκείνη πιστεύει ότι τη δολοφόνησαν. Αφού εκείνος αρνείται σθεναρά και με πολύ απότομο τρόπο, η κοπέλα με την επιμονή της τον πείθει. Της ζητάει να τον βοηθήσει κι έτσι βλέπουμε αυτό το παράταιρο ζευγάρι να αναζητά πληροφορίες.

Οι περιγραφές του Musso είναι τόσο εύστοχες που είναι σαν να ζούμε κι εμείς μαζί με τους χαρακτήρες,  στην αρχή στο Παρίσι και αργότερα στη Βενετία. Από την άλλη το χτίσιμο των χαρακτήρων του είναι αριστοτεχνικό τόσο που τους γνωρίζουμε καλά, σε βάθος και νιώθουμε ό,τι νιώθουν τη στιγμή που το νιώθουν.

Είναι πολύ δυνατή ιστορία, πλεγμένη εξαιρετικά με πολλές ανατροπές. Σε κάθε ανατροπή έβγαζα επιφώνημα ηχηρό γιατί πραγματικά δεν το περίμενα. Η αλήθεια είναι ότι ο συγγραφέας με είχε απογοητεύσει σε ένα δυο βιβλία του που διάβασα πριν χρόνια κι αυτό το πήρα με επιφύλαξη μεγάλη. Όμως πραγματικά με κέρδισε από την πρώτη σελίδα.

Η Angelique παρουσιάζεται στη σελίδα 70 κάτι που θεώρησα τέχνασμα πολύ έξυπνο, καθόλου κακό. Τη γνωρίζουμε σιγά σιγά η οποία μας αφηγείται τα κομμάτια που την αφορούν κι έτσι το βιβλίο, μαζί με την τριτοπρόσωπη γραφή αποκτά και την πρωτοπρόσωπη που του δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία, μιας και είναι από τις πιο δύσκολες στη διαχείριση γραφές, κατά τη γνώμη μου.  

Ο Ταγεφέρ και η Λουίζ μπλέκονται σε μια υπόθεση που θίγει την απληστία, την απώλεια, την ανάγκη για ανυπαρξία, το κοινωνικό φαίνεσθαι, τη δύναμη του πλούτου.

Τα στοιχεία που μας δίνει ο Musso είναι πολλά αλλά δε μας μπερδεύει. Μέχρι και στην τελευταία σελίδα έχει ανατροπή.

Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο. Πάει σφαίρα. Και η υπόνοια χιούμορ σε κάποια σημεία του δίνει έναν ακόμα πόντο. Του έβγαλα το καπέλο του συγγραφέα.

Βρείτε το εδώ και καλή ανάγνωση 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...