BOOK REVIEW: ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

(Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Το “Βλέμμα στην ομίχλη” είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα Χρήστου Λεοντίου. Δεν έτυχε να διαβάσω το πρώτο του οπότε το “Βλέμμα” ήταν η γνωριμία μου μαζί του. Πολύ ωραία γραφή, φτιάχνει εικόνες, δημιουργεί ατμόσφαιρα και προκαλεί τις αισθήσεις μας. Το βιβλίο είναι η αφήγηση των δύο κεντρικών ηρώων −του Ελιάς και της Καρολίνας− των ίδιων γεγονότων από του καθενός την οπτική γωνία. Ο Ελιάς τα αφηγείται στον δεσμοφύλακά του −έχει φυλακιστεί για ένα ειδεχθές έγκλημα το οποίο το παρουσιάζει παρακάτω ο συγγραφέας− και η Καρολίνα στον σύζυγό της. Η αφήγηση του Ελιάς ξεκινάει από τη μητέρα του και προχωράει σε βάθος ώστε να τον γνωρίσουμε πολύ καλά. Είναι σχεδιαστής κοσμημάτων και κάνει το παν για να πετύχει. Δίπλα του έχει τη σύζυγό του η οποία τον στηρίζει απεριόριστα. Την Καρολίνα τη γνωρίζει στο τρένο καθ’ οδόν για την Πράγα όπου θα γίνει μια έκθεση μεγατόνων για την οποία ο Ελιάς έχει επενδύσει υπέρογκα ποσά ώστε να συμμετάσχει και να κάνει πάταγ...

BOOK REVIEW: ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ της ΤΖΟΥΛΙΑ ΓΚΑΝΑΣΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

 


(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Σε μια πόλη που βρίσκεται σε πόλεμο, οι βομβαρδισμοί είναι συνεχείς. Η Άννα εγγονή της Όλγας την παρακινεί να φύγουν και εκείνη αρνείται. Μετά από επιμονή της Όλγας η Άννα κάνει να φύγει αλλά τελικά επιστρέφει πιο αποφασισμένη να την πείσει να έρθει μαζί της. Και τότε διαπιστώνει ότι τα πόδια της γιαγιάς έχουν παραλύσει. Έτσι, η Άννα την κουβαλάει στην πλάτη της σαν ένα, αλλά με διττή μορφή, σώμα. Σε όλη την ιστορία βλέπουμε τον κόπο που καταβάλει κάθε φορά που τη σηκώνει. Η επαφή, το νοιάξιμο, η αγάπη, η ανάγκη να είναι μαζί με τον δικό της άνθρωπο αναδεικνύονται μέσα από αυτήν την επαναλαμβανόμενη κίνηση. Και μέσα από αυτήν την ένωση καμιά τους δεν είναι μόνη.

Με μια αξιοθαύμαστη χρήση της ελληνικής γλώσσας και μια ζωντανή, γεμάτη ευαισθησία, γραφή η συγγραφέας μάς περιγράφει την πορεία των δύο αυτών γυναικών προς τη διεκδίκηση της ζωής τους. Πρέπει να φύγουν, κινδυνεύουν. Ξέρουν ότι αφήνουν πίσω τη μητέρα της Άννας και κόρη της Όλγας που στην πραγματικότητα δεν ξέρουν καν αν ζει, όμως ελπίζουν ότι θα τη δουν όταν πια όλα θα στρώσουν και θα επιστρέψουν στη χώρα τους. Τώρα όμως πρέπει να φύγουν, να σωθούν.

Χωρισμένο σε τρία μέρη η ασθμαίνουσα, σε σημεία που άρμοζαν, αφήγησή του σε βάζει στην πικρή, ομολογουμένως,  ιστορία και κλονίζεσαι βλέποντας πόσο οικεία είναι αυτά που αντιμετωπίζουν στη διαδρομή τους: απανθρωπιά, θάνατος, μασκάρεμα, εκμετάλλευση, θυσία εαυτού, επιβίωση.

Γιαγιά και εγγονή ανακαλύπτουν στον δρόμο τους κι άλλες γυναίκες που η “εταιρεία” τις “αξιοποιεί” ως σκεύη. Προσπαθούν να καταλάβουν τι γίνεται εκεί ρωτώντας ασταμάτητα. Πάνω που η Άννα είναι έτοιμη να παραιτηθεί και να αποδεχτεί τη μοίρα της ώστε να ζήσει και να μην ξανακινδυνέψει, η Ίζα μία από τις πιο παλιές, την αφυπνίζει και ξεσηκώνουν τις υπόλοιπες για να οδηγηθούν στα σύνορα.

Η ιστορία μετατρέπεται σε αγώνα επιβίωσης και απονομής δικαιοσύνης. Και ο τίτλος συμβολίζει, κατά τη γνώμη μου, τη δεύτερη ευκαιρία που θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να έχουν.

Τι και πόσα είναι έτοιμες να θυσιάσουν για να σωθούν; Υπάρχει δικαιολογημένος πόλεμος;

Θαύμασα τη μαεστρία της συγγραφέως και τρόπον τινά τη ζήλεψα, δεν το κρύβω. Είναι ένα βιβλίο διαμάντι, ένα βιβλίο για την επιβίωση, την αγάπη, τη διεκδίκηση αυτών που θεωρούμε δεδομένων. Ένα βιβλίο που με συγκλόνισε και συντάραξε το είναι μου.

Αναζητήστε το εδώ.

 


 

 

Σχόλια