Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

Αναρτήθηκε από την
  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...
0

BOOK REVIEW: ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ της ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΓΚΑΝΑΣΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗ

Αναρτήθηκε από την


(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Ένα ακόμα βιβλίο της αγαπητής Τζούλιας Γκανάσου με την υπέροχη γραφή της. Έχουμε την κεντρική ηρωίδα η οποία στην αφήγησή της μας δείχνει την εσωτερική πάλη της. Ο μονόλογός της τραχύς και με απελπισία, μη βρίσκοντας άλλη λύση, έχοντας εξαντλήσει όλους τους τρόπους για να σώσει και να σωθεί, εναποθέτει την τελευταία ικμάδα ελπίδας της στην πίστη. Αποφασίζει να ανέβει γονυπετής, στα τέσσερα, να συναντήσει Εκείνη. 

Αλληγορικά η συγγραφέας περιγράφει την ηρωίδα με δύο κεφάλια, το ένα να σκέφτεται και το άλλο να ονειρεύεται. Έχει έναν γιο που έχει έρθει στη ζωή με εξωσωματική (εδώ έχουμε την επιστήμη) όμως έχει έξι δάκτυλα στο χέρι (εδώ μάλλον δείχνει κάτι αφύσικο ίσως παράλογο – λέω μάλλον γιατί πιστεύω ότι κι εδώ δίνει με αλληγορία η συγγραφέας κάτι που ο κάθε αναγνώστης ερμηνεύει κατά το δοκούν). Τη βλέπουμε στο γνωστό νησί να ξεκινά την ανάβαση έχοντας προηγουμένως δοκιμάσει πολλά για να βοηθήσει τον καρκινοπαθή σύζυγό της. Ακόμα και πειραματικές διαδικασίες για εύρεση θεραπείας − κάτι που αποφάσισε χρησιμοποιώντας τη λογική. Ανεβαίνοντας προς Εκείνη επιχειρεί κάτι ακόμα αφύσικο −ένα θαύμα. Προσπαθεί με πολύ κόπο − παλάμη μπροστά, γόνατο μπροστά− στα τέσσερα, να πραγματοποιήσει όχι ένα τάμα, αλλά για να δει αν με λογικά μέσα μπορεί να αισιοδοξεί σε ένα θετικό αποτέλεσμα σε μια απέλπιδα τελευταία προσπάθεια. 

Κάποια στιγμή ακόμα και αυτή τη στάση της ηρωίδας την περιγράφει αλληγορικά και μας κάνει να σκεφτούμε ότι ίσως η πορεία της να είναι η επιστροφή σε κάτι αρχέγονο. 

Η γραφή της Γκανάσου είναι μαγική. Το βιβλίο δεν είναι για μια χαλαρή ανάγνωση αλλά για μια εις βάθος μελέτη στο λογικό, στο παράλογο, στην πίστη, στη θυσία, στον πόνο, στην αγάπη.

Σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το τέλος. Η ηρωίδα λίγο πριν ολοκληρώσει την αφήγησή της, λέει: «Βρίσκομαι εδώ, αναβάτης και υπερβάτης, με ένα κλαδί ελιάς στο στόμα για το θαύμα, για τη φώτιση, για το μερίδιο της ευθύνης, για το αδύνατο που φαντάζει τις νύχτες εφικτό».

Το βιβλίο το βρίσκετε εδώ.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...