BOOK REVIEW: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ του ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Είναι κάποια βιβλία μπροστά στα οποία σκύβω το κεφάλι και νιώθω τόσο μικρή όταν ειδικά καλούμαι να γράψω δυο λόγια για αυτά. Ένα τέτοιο είναι και το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα. Αν δεν επέμενε τόσο η Γιώτα (Βασιλείου) για να το διαβάσω, ίσως να μην το τολμούσα ποτέ. Την ευχαριστώ γιατί η αναγνωστική μου εμπειρία μαζί του ήταν εκπληκτική. Το ταξίδι, που λέμε καμιά φορά, υπέροχο. Τι να πρωτογράψω σκέφτομαι κι αυτό που υπερτερεί στο μυαλό μου είναι ότι το βιβλίο αυτό μοιάζει σαν απολογισμός της καθημερινότητας και καταγραφή συναισθημάτων, ώστε να τα διαβάσει κάποιος κάποτε. Σαν να θέλει να αφήσει μια παρακαταθήκη για τη ζωή, την τέχνη, τον θάνατο και τόσα άλλα. Μοιάζει να θέλει να δηλώσει τη θέση του. Λέει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο ότι δεν εγκατέλειψε εντελώς τον Θεό αλλά ούτε και δέχτηκε ποτέ την ανθρωπότητα. Ότι η πραγματικότητα που μας δόθηκε δεν είναι άλλη από τις αισθήσεις μας κι αυτές εξερευνούμε. Θεωρεί τη ζωή ως “πανδοχείο” και σε αυτό περιμ...

BOOK REVIEW: ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ της ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΓΚΑΝΑΣΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗ


(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Ένα ακόμα βιβλίο της αγαπητής Τζούλιας Γκανάσου με την υπέροχη γραφή της. Έχουμε την κεντρική ηρωίδα η οποία στην αφήγησή της μας δείχνει την εσωτερική πάλη της. Ο μονόλογός της τραχύς και με απελπισία, μη βρίσκοντας άλλη λύση, έχοντας εξαντλήσει όλους τους τρόπους για να σώσει και να σωθεί, εναποθέτει την τελευταία ικμάδα ελπίδας της στην πίστη. Αποφασίζει να ανέβει γονυπετής, στα τέσσερα, να συναντήσει Εκείνη. 

Αλληγορικά η συγγραφέας περιγράφει την ηρωίδα με δύο κεφάλια, το ένα να σκέφτεται και το άλλο να ονειρεύεται. Έχει έναν γιο που έχει έρθει στη ζωή με εξωσωματική (εδώ έχουμε την επιστήμη) όμως έχει έξι δάκτυλα στο χέρι (εδώ μάλλον δείχνει κάτι αφύσικο ίσως παράλογο – λέω μάλλον γιατί πιστεύω ότι κι εδώ δίνει με αλληγορία η συγγραφέας κάτι που ο κάθε αναγνώστης ερμηνεύει κατά το δοκούν). Τη βλέπουμε στο γνωστό νησί να ξεκινά την ανάβαση έχοντας προηγουμένως δοκιμάσει πολλά για να βοηθήσει τον καρκινοπαθή σύζυγό της. Ακόμα και πειραματικές διαδικασίες για εύρεση θεραπείας − κάτι που αποφάσισε χρησιμοποιώντας τη λογική. Ανεβαίνοντας προς Εκείνη επιχειρεί κάτι ακόμα αφύσικο −ένα θαύμα. Προσπαθεί με πολύ κόπο − παλάμη μπροστά, γόνατο μπροστά− στα τέσσερα, να πραγματοποιήσει όχι ένα τάμα, αλλά για να δει αν με λογικά μέσα μπορεί να αισιοδοξεί σε ένα θετικό αποτέλεσμα σε μια απέλπιδα τελευταία προσπάθεια. 

Κάποια στιγμή ακόμα και αυτή τη στάση της ηρωίδας την περιγράφει αλληγορικά και μας κάνει να σκεφτούμε ότι ίσως η πορεία της να είναι η επιστροφή σε κάτι αρχέγονο. 

Η γραφή της Γκανάσου είναι μαγική. Το βιβλίο δεν είναι για μια χαλαρή ανάγνωση αλλά για μια εις βάθος μελέτη στο λογικό, στο παράλογο, στην πίστη, στη θυσία, στον πόνο, στην αγάπη.

Σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το τέλος. Η ηρωίδα λίγο πριν ολοκληρώσει την αφήγησή της, λέει: «Βρίσκομαι εδώ, αναβάτης και υπερβάτης, με ένα κλαδί ελιάς στο στόμα για το θαύμα, για τη φώτιση, για το μερίδιο της ευθύνης, για το αδύνατο που φαντάζει τις νύχτες εφικτό».

Το βιβλίο το βρίσκετε εδώ.

Σχόλια