Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

Αναρτήθηκε από την
  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...
0

BOOK REVIEW: Η ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ της ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ AGRAFINA

Αναρτήθηκε από την

 

(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Πρώτη φορά διάβασα έργο της συγκεκριμένης συγγραφέως και την αγάπησα οπότε θα αναζητήσω και άλλα της βιβλία. Ξέρω ότι έχει γράψει παιδικό οπότε αυτό είναι ένα από τις επόμενες αγορές μου.

Η γραφή της είναι γλαφυρή άκρως λογοτεχνική θα την περιέγραφα κάτι που σπανίζει στην εποχή μας. Αυτός είναι ο λόγος που τη χάρηκα λίγο παραπάνω. Οι εικόνες που σχημάτιζαν οι λέξεις της πολύ ζωντανές, και τα θέματα που καταπιάστηκε στα κείμενά της πολύ δυνατά.

Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι γράφει για τη σιωπή και πόση ελευθερία μπορεί αυτή να σου δώσει για να ζεις μιας και δίνει χώρο στην εσωτερική σου φωνή. Ο κόσμος είναι γεμάτος θόρυβος, οπότε χρειάζεσαι τη σιωπή. Σαν να κλείνεις τον διακόπτη και μένεις μεν μόνος αλλά έχεις εσένα.

Μιλάνε για τον ρατσισμό και τη συμφιλίωση. Πόσο ίδιοι είμαστε μέσα από τη διαφορετικότητά μας. Για τη συνύπαρξη, αυτήν την πρώτη γνωριμία, τον ενθουσιασμό, το σφίξιμο στο στομάχι, την αγωνία όταν αργεί να εμφανιστεί και εν τέλει τη συνύπαρξη.

Για την κακοποίηση, σεξουαλική, σωματική, την έμφυλη βία, τα στερεότυπα, τις κοινωνικές επιταγές και εν τέλει τη φυγή και τη λύτρωση, τη δικαιοσύνη. Την αδιαφορία ενίοτε.

Για την αλλαγή από το παλιό στο σύγχρονο, τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Την ταχύτητα της καθημερινότητας, αν προλαβαίνουμε να νιώσουμε, να δούμε, να ζήσουμε.

Για τη δύναμη της τελετουργίας: “Άλλωστε τι είναι η ζωή πέρα από μικρές τελετές που χτίζουν την ύπαρξή μας;”

Για την εικόνα γενικώς και ειδικώς, πόσο μας επηρεάζει, πόσο την αποζητάμε.

Την απελπισία, την απόφαση να χαθείς, την απόφαση να ζήσεις. Την ευτυχία, τις αξίες και την ελπίδα.

Έχει μπει στην κατηγορία των αγαπημένων μου βιβλίων.

Μπορείτε να το βρείτε εδώ και εύχομαι καλή ανάγνωση. 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...