Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

Αναρτήθηκε από την
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...
0

BOOK REVIEW: Η ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ της ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ AGRAFINA

Αναρτήθηκε από την

 

(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Πρώτη φορά διάβασα έργο της συγκεκριμένης συγγραφέως και την αγάπησα οπότε θα αναζητήσω και άλλα της βιβλία. Ξέρω ότι έχει γράψει παιδικό οπότε αυτό είναι ένα από τις επόμενες αγορές μου.

Η γραφή της είναι γλαφυρή άκρως λογοτεχνική θα την περιέγραφα κάτι που σπανίζει στην εποχή μας. Αυτός είναι ο λόγος που τη χάρηκα λίγο παραπάνω. Οι εικόνες που σχημάτιζαν οι λέξεις της πολύ ζωντανές, και τα θέματα που καταπιάστηκε στα κείμενά της πολύ δυνατά.

Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι γράφει για τη σιωπή και πόση ελευθερία μπορεί αυτή να σου δώσει για να ζεις μιας και δίνει χώρο στην εσωτερική σου φωνή. Ο κόσμος είναι γεμάτος θόρυβος, οπότε χρειάζεσαι τη σιωπή. Σαν να κλείνεις τον διακόπτη και μένεις μεν μόνος αλλά έχεις εσένα.

Μιλάνε για τον ρατσισμό και τη συμφιλίωση. Πόσο ίδιοι είμαστε μέσα από τη διαφορετικότητά μας. Για τη συνύπαρξη, αυτήν την πρώτη γνωριμία, τον ενθουσιασμό, το σφίξιμο στο στομάχι, την αγωνία όταν αργεί να εμφανιστεί και εν τέλει τη συνύπαρξη.

Για την κακοποίηση, σεξουαλική, σωματική, την έμφυλη βία, τα στερεότυπα, τις κοινωνικές επιταγές και εν τέλει τη φυγή και τη λύτρωση, τη δικαιοσύνη. Την αδιαφορία ενίοτε.

Για την αλλαγή από το παλιό στο σύγχρονο, τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Την ταχύτητα της καθημερινότητας, αν προλαβαίνουμε να νιώσουμε, να δούμε, να ζήσουμε.

Για τη δύναμη της τελετουργίας: “Άλλωστε τι είναι η ζωή πέρα από μικρές τελετές που χτίζουν την ύπαρξή μας;”

Για την εικόνα γενικώς και ειδικώς, πόσο μας επηρεάζει, πόσο την αποζητάμε.

Την απελπισία, την απόφαση να χαθείς, την απόφαση να ζήσεις. Την ευτυχία, τις αξίες και την ελπίδα.

Έχει μπει στην κατηγορία των αγαπημένων μου βιβλίων.

Μπορείτε να το βρείτε εδώ και εύχομαι καλή ανάγνωση. 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...