Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

BOOK REVIEW: Η ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ της ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ AGRAFINA

 

(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Πρώτη φορά διάβασα έργο της συγκεκριμένης συγγραφέως και την αγάπησα οπότε θα αναζητήσω και άλλα της βιβλία. Ξέρω ότι έχει γράψει παιδικό οπότε αυτό είναι ένα από τις επόμενες αγορές μου.

Η γραφή της είναι γλαφυρή άκρως λογοτεχνική θα την περιέγραφα κάτι που σπανίζει στην εποχή μας. Αυτός είναι ο λόγος που τη χάρηκα λίγο παραπάνω. Οι εικόνες που σχημάτιζαν οι λέξεις της πολύ ζωντανές, και τα θέματα που καταπιάστηκε στα κείμενά της πολύ δυνατά.

Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι γράφει για τη σιωπή και πόση ελευθερία μπορεί αυτή να σου δώσει για να ζεις μιας και δίνει χώρο στην εσωτερική σου φωνή. Ο κόσμος είναι γεμάτος θόρυβος, οπότε χρειάζεσαι τη σιωπή. Σαν να κλείνεις τον διακόπτη και μένεις μεν μόνος αλλά έχεις εσένα.

Μιλάνε για τον ρατσισμό και τη συμφιλίωση. Πόσο ίδιοι είμαστε μέσα από τη διαφορετικότητά μας. Για τη συνύπαρξη, αυτήν την πρώτη γνωριμία, τον ενθουσιασμό, το σφίξιμο στο στομάχι, την αγωνία όταν αργεί να εμφανιστεί και εν τέλει τη συνύπαρξη.

Για την κακοποίηση, σεξουαλική, σωματική, την έμφυλη βία, τα στερεότυπα, τις κοινωνικές επιταγές και εν τέλει τη φυγή και τη λύτρωση, τη δικαιοσύνη. Την αδιαφορία ενίοτε.

Για την αλλαγή από το παλιό στο σύγχρονο, τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Την ταχύτητα της καθημερινότητας, αν προλαβαίνουμε να νιώσουμε, να δούμε, να ζήσουμε.

Για τη δύναμη της τελετουργίας: “Άλλωστε τι είναι η ζωή πέρα από μικρές τελετές που χτίζουν την ύπαρξή μας;”

Για την εικόνα γενικώς και ειδικώς, πόσο μας επηρεάζει, πόσο την αποζητάμε.

Την απελπισία, την απόφαση να χαθείς, την απόφαση να ζήσεις. Την ευτυχία, τις αξίες και την ελπίδα.

Έχει μπει στην κατηγορία των αγαπημένων μου βιβλίων.

Μπορείτε να το βρείτε εδώ και εύχομαι καλή ανάγνωση. 


Σχόλια