Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

BOOK REVIEW: ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ-ΠΩΣ ΝΑ ΒΑΣΙΖΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ του RALPH WALDO EMERSON από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ


(Της 
Κατερίνας Τσαμπά)

“Να περιφρονείς πάντα τα προσχήματα και πάντα θα μπορείς να πράττεις σωστά”.

Κάπου εκεί, σε αυτό το λεκτικό, είχα ήδη μαγευτεί από αυτό το βιβλίο. Ο Emerson καταφέρνει σε όλο αυτό το υπέροχο, μικρό σε μέγεθος αλλά τεράστιο σε αξία, βιβλιαράκι να περιγράψει με εύστοχες και περιεκτικές λέξεις τα πάντα γύρω από τον άνθρωπο.

Πολιτική, κοινωνία, θρησκεία, εμάς και τον κόσμο του καθενός μας. Ότι πόσο σημαντικό είναι να αποφασίζουμε με τον δικό μας νου και πόσο φυσικό είναι σήμερα να αποφασίζουμε το ένα και αύριο το άλλο. Γιατί; Γιατί είμαστε εμείς στο σήμερα και είμαστε εμείς στο αύριο. Έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε γνώμη κι όχι την υποχρέωση να ακολουθούμε νόρμες για να μην απογοητεύσουμε κάποιον/ους. Ας πάμε κόντρα σε αυτά που είθισται, αρκεί να μας εκφράζει φυσικά.

“Κάθε αληθινός άνθρωπος είναι μια ολόκληρη αιτία, μια χώρα και μια εποχή”.

Χρειάζεται να γνωρίζουμε την αξία μας και να πορευόμαστε με αυτήν αλλιώς χάνουμε τον έλεγχό μας. Δεν χρειάζεται να “κλέβουμε”. Γιατί να ζούμε μόνο για να εξυπηρετούμε τους άλλους; Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αν δεν βρίσκουμε σε εμάς εκεί έξω −στον κόσμο− αξία, τότε όλα θα μας φαίνονται φτωχά.

Ο Emerson εξηγεί επίσης με πολύ ωραίο τρόπο πώς λειτουργούμε συνήθως, αναλύει το γιατί και μετά λέει τι θα συνέβαινε αν τελικά λειτουργούσαμε αλλιώς. Και είναι τόσο εξαιρετική η εξήγηση που σε πείθει να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου, ότι το να διαφέρεις είναι εξαιρετικό και χρειάζεται να το δείχνεις, να μην προσπαθείς να μοιάσεις με άλλους. Ότι αν έχεις συνηθίσει να πιστεύεις κάτι σήμερα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να πιστεύεις κάτι διαφορετικό την επόμενη μέρα κι ας παρεξηγηθείς.

Να λες «εγώ σκέφτομαι», «εγώ είμαι». Να τολμάς να είσαι εσύ. Αν ζεις αληθινά, θα βλέπεις αληθινά, όπως λέει ο Emerson.

“Μόνο το να ζεις είναι χρήσιμο, όχι το να έχεις ζήσει”.

Είμαστε το όλον και μέρος αυτού αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα υιοθετήσουμε των άλλων τη συμπεριφορά ή τις αξίες. Αυτό σημαίνει να ζεις με αυθεντικότητα γιατί μόνο ο εαυτός σου μπορεί να σου φέρει γαλήνη.

Αναζητήστε το εδώ και καλή ανάγνωση


 

Σχόλια