Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

Αναρτήθηκε από την
   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...
0

Εν ριπή μολυβιού 🖉

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ, των  ελενα Κακολυρη και  ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ, από εκδόσεις Memento

Πέντε ιστορίες που σε κοιτούν κατευθείαν στα μάτια και σε ρωτούν: Είσαι σίγουρος πως κοιτάς τη σωστή όψη των πραγμάτων; Ένα βιβλίο που δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα την έμφυλη βία, παρουσιάζοντας γυναικοκτονίες που θα μπορούσαν να είναι βγαλμένες από την καθημερινότητα. Οι συγγραφείς εξερευνούν τις δυναμικές εξουσίας, τη ζήλια και τα κοινωνικά στερεότυπα που οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα. Ένα έργο που προκαλεί σκέψη και συζήτηση, υπενθυμίζοντάς μας τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων.

ΚΑΝΙΒΑΛΟΣ, του Didier Daeninckx, από εκδόσεις Oposito

Γαλλικό νουάρ με δόντια. Κυριολεκτικά. Ο Daeninckx σκάβει βαθιά στις αποικιοκρατικές πληγές της Γαλλίας και ξεθάβει μια ιστορία τόσο αιχμηρή που κόβει σαν λεπίδι. Καυστικό, πολιτικό, και τόσο μαύρο όσο ο καφές που χρειάζεσαι για να το διαβάσεις μονορούφι. Σκοτεινό, λιτό, αλλά απολύτως εκρηκτικό.

Αλλά –γιατί πάντα υπάρχει ένα “αλλά”–, σε κάποια σημεία το βιβλίο μοιάζει περισσότερο με πολιτικό μανιφέστο παρά με μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας παίρνει ξεκάθαρη θέση, χωρίς να αφήνει περιθώρια για διαφορετικές οπτικές, κάτι που σε εμένα, που προτιμώ πιο πολύπλοκους χαρακτήρες και πιο ανοιχτές ερμηνείες, φάνηκε λίγο μονόπλευρο.

ΤΗΣ ΛΕΝΗΣ Η Μ[Ι]ΛΙΑ, της Στελλας Χαιρετη, από εκδόσεις Νησος

Γλώσσα που λυγίζει, αλλά δεν σπάει. Η Χαιρέτη ξετυλίγει μια ιστορία για τη μνήμη, τη γυναικεία φωνή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και τη βαριά σκιά της σιωπής. Ένα βιβλίο που ακούγεται, αισθάνεται και αφήνει το αποτύπωμά του. Μια λογοτεχνική γροθιά τυλιγμένη σε λυρισμό.

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...