Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

BOOK REVIEW: ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ της ΛΕΩΝΑΣ ΛΑΪΟΥ από KEY BOOKS


 (Της Κατερίνας Τσαμπά)

Την αγάπη μου για ό,τι έχει να κάνει με την αυτοβελτίωση ίσως τη γνωρίζετε ήδη. Αυτό το διαχρονικό ημερολόγιο είναι ένα βιβλίο στο οποίο μπορείς να επανέλθεις ξανά και ξανά. Και όπως ειπώθηκε στην πολύ όμορφη παρουσίασή του στη Θεσσαλονίκη, όπου παραβρέθηκα, μπορείς να το συμπληρώσεις τώρα και να επανέλθεις μετά από κάποιο διάστημα (από έναν μήνα μέχρι και χρόνια μετά) και να δεις πόσο εξελίχθηκες από τότε.

Πώς γίνεται αυτό μπορεί να σκέφτεστε τώρα. Το ημερολόγιο αυτό έχει κάθε μέρα και μία ερώτηση ενδοσκόπησης. Κάθε μήνας έχει έναν τίτλο, έναν σκοπό τρόπον τινά. Για παράδειγμα: ο Ιούνιος έχει τίτλο ισορροπία και μια ερώτησή του είναι: Τι σημαίνει για εσένα εσωτερική αταραξία και πώς συνδέεσαι με αυτήν;
Μέρα τη μέρα, μήνα τον μήνα, προχωρώντας το ημερολόγιο, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ερωτήσεις που απαντώνται εύκολα, απλά και γρήγορα. Θέλει να κάνετε δουλίτσα, να αφιερώσετε χρόνο σε αυτές. Κάποιες είναι δύσκολες, κάποιες πιο εύκολες, όλες όμως έχουν σκοπό να έρθετε πιο κοντά με τον εαυτό σας, τον καταλάβετε, να τον νιώσετε και εν τέλει να τον μάθετε καλύτερα.
Αυτές τις ερωτήσεις δεν τις κάνουμε ποτέ στον εαυτό μας. Και το λέω εγώ που συνεχίζω, μέχρι και σήμερα που σας γράφω εδώ, να κάνω ψυχοθεραπεία και πραγματικά πιστεύω ότι δε θα σταματήσω ποτέ. Εξελισσόμαστε κάθε δευτερόλεπτο που περνάει γι’ αυτό και η ψυχοθεραπεία είναι μια αέναη διαδικασία. Κι αυτό το ημερολόγιο προσθέτει πολλά λιθαράκια στην αυτογνωσία (η ψυχοθεραπεία οδηγεί στην αυτογνωσία). 

Είναι ένα πολύτιμο ημερολόγιο που χρησιμοποιώ κάθε μέρα και σκοπεύω να το ξαναδώ μετά από 2 χρόνια. Έχω περιέργεια. Πώς θα είμαι μετά τόσο καιρό και πόσο θα έχω αλλάξει.

Αποκτήστε το εδώ και απολαύστε το ταξίδι.

Σχόλια