Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

BOOK REVIEW: ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ της ΛΕΩΝΑΣ ΛΑΪΟΥ από KEY BOOKS


 (Της Κατερίνας Τσαμπά)

Την αγάπη μου για ό,τι έχει να κάνει με την αυτοβελτίωση ίσως τη γνωρίζετε ήδη. Αυτό το διαχρονικό ημερολόγιο είναι ένα βιβλίο στο οποίο μπορείς να επανέλθεις ξανά και ξανά. Και όπως ειπώθηκε στην πολύ όμορφη παρουσίασή του στη Θεσσαλονίκη, όπου παραβρέθηκα, μπορείς να το συμπληρώσεις τώρα και να επανέλθεις μετά από κάποιο διάστημα (από έναν μήνα μέχρι και χρόνια μετά) και να δεις πόσο εξελίχθηκες από τότε.

Πώς γίνεται αυτό μπορεί να σκέφτεστε τώρα. Το ημερολόγιο αυτό έχει κάθε μέρα και μία ερώτηση ενδοσκόπησης. Κάθε μήνας έχει έναν τίτλο, έναν σκοπό τρόπον τινά. Για παράδειγμα: ο Ιούνιος έχει τίτλο ισορροπία και μια ερώτησή του είναι: Τι σημαίνει για εσένα εσωτερική αταραξία και πώς συνδέεσαι με αυτήν;
Μέρα τη μέρα, μήνα τον μήνα, προχωρώντας το ημερολόγιο, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ερωτήσεις που απαντώνται εύκολα, απλά και γρήγορα. Θέλει να κάνετε δουλίτσα, να αφιερώσετε χρόνο σε αυτές. Κάποιες είναι δύσκολες, κάποιες πιο εύκολες, όλες όμως έχουν σκοπό να έρθετε πιο κοντά με τον εαυτό σας, τον καταλάβετε, να τον νιώσετε και εν τέλει να τον μάθετε καλύτερα.
Αυτές τις ερωτήσεις δεν τις κάνουμε ποτέ στον εαυτό μας. Και το λέω εγώ που συνεχίζω, μέχρι και σήμερα που σας γράφω εδώ, να κάνω ψυχοθεραπεία και πραγματικά πιστεύω ότι δε θα σταματήσω ποτέ. Εξελισσόμαστε κάθε δευτερόλεπτο που περνάει γι’ αυτό και η ψυχοθεραπεία είναι μια αέναη διαδικασία. Κι αυτό το ημερολόγιο προσθέτει πολλά λιθαράκια στην αυτογνωσία (η ψυχοθεραπεία οδηγεί στην αυτογνωσία). 

Είναι ένα πολύτιμο ημερολόγιο που χρησιμοποιώ κάθε μέρα και σκοπεύω να το ξαναδώ μετά από 2 χρόνια. Έχω περιέργεια. Πώς θα είμαι μετά τόσο καιρό και πόσο θα έχω αλλάξει.

Αποκτήστε το εδώ και απολαύστε το ταξίδι.

Σχόλια