Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

BOOK REVIEW: ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ του TOMASZ JEDROWSKI από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 



Πολωνία 1980. Ο Λούντβικ γράφει στον Γιάνους που γνώρισε σε μια κατασκήνωση και πέρασαν ένα καλοκαίρι μαζί ανακαλύπτοντας την ομορφιά της αγάπης και του μοιράσματος. Ο Λούντβικ πιτσιρικάς ακόμη ανακαλύπτει την ερωτική του φύση αλλά η εποχή είναι δύσκολη με ταμπού και προκαταλήψεις, και το διαφορετικό όχι μόνο δεν είναι αποδεκτό αλλά διώκεται. Έτσι μαθαίνει να το κρύβει επιμελώς. Δεν δίνει δικαιώματα, δεν δίνει αφορμές.

Στην κατασκήνωση όμως διαπιστώνει μια άλλη πλευρά της ζωής, εκείνης της όμορφης της ανέμελης, της ελεύθερης. Μα κάποτε όλα τελειώνουν και τα δυο παιδιά καλούνται να επιστρέψουν στη Βαρσοβία, εκεί που θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα συνεχίσουν τη ζωή τους. 

Σε μια εποχή που το να μιλάς ανοιχτά για τις πεποιθήσεις σου σχετικά με το σύστημα είναι  επικίνδυνο, ο Λούντβικ θεωρεί αδιανόητο να ζει φοβισμένος από ένα καθεστώς που όχι μόνο δεν του προσφέρει κάτι αλλά του στερεί πολλά, όμως παράλληλα δεν τολμάει ακόμη να παραδεχτεί τη φύση του. Ο Γιάνους μοιάζει να έχει γίνει μέρος του συστήματος αναγκαστικά πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρει μέσα από αυτό να βρει τρόπο να αντιδράσει και να αποδράσει. Και αυτό προσπαθεί να πείσει και τον Λούντβικ να κάνει. Και κυρίως υπομονή. 

Καθώς το διάβαζα ένιωθα ότι ο Λούντβικ θα έκανε κάποια στιγμή ένα μπαμ και θα παράσερνε τους πάντες και τα πάντα γύρω του. Ο Γιάνους από την άλλη φαινόταν να βαδίζει σαν να γνωρίζει τι θα γίνει παρακάτω, με μια πρωτόγνωρη για την κατάσταση σιγουριά.

Τους βλέπουμε όμως πόσο αγαπιούνται, πόσο επιθυμούν να είναι μαζί. Όμως, όπως λέει στο βιβλίο ο συγγραφέας δεν μπορούμε πάντα να περιμένουμε από τον άλλον να μας αγαπάει όπως θα θέλαμε. Και αναρωτιέμαι… γιατί όχι; Και αν το αποδεχτούμε πώς πορευόμαστε; Μαζί ή χώρια;

Ένα υπέροχο μυθιστόρημα με τη γραφή του Jedrowski που κυλάει απαλά εντός σου. Ένα πολιτικό και κοινωνικό μυθιστόρημα που σε βάζει σε σκέψεις.

Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Ανακαλύψτε το εδώ.

Σχόλια