Book Review: ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Μέχρι να διαβάσω αυτό το βιβλίο δεν ήξερα ακριβώς τι σημαίνει να είναι κάποιος εσωστρεφής. Τώρα και ξέρω και πιστεύω ότι πράγματι είναι μια υπερδύναμη. Ο Κυριάκος κάνει ξεκάθαρα τα πόσο πολλά μπορούν να κάνουν οι εσωστρεφείς άνθρωποι. Και το κάνει απευθυνόμενος σε αυτούς. Με τον λιτό του λόγο και την υπέροχη γλώσσα που χρησιμοποιεί, αποδεικνύει ότι μπορεί να διαχειριστεί και άλλο κείμενο εκτός από fiction βιβλία. Καλά, το έχω δει ξανά με τον οδηγό συγγραφής του (εξαιρετικό!) αλλά είναι το αντικείμενό του εκείνο και το θεώρησα πιο απλό, τρόπον τινά, να καταπιαστεί με αυτό το θέμα σε ένα non fiction βιβλίο. Αλλά η εσωστρέφεια; Πώς; Ο Κυριάκος είναι εσωστρεφής και είναι πολύ καλά με αυτό. Όμως αυτό που θέλει να καταστήσει σαφές είναι ότι ο εσωστρεφής άνθρωπος κατά πάσα πιθανότητα έχει περάσει δύσκολα στην παιδική του ηλικία, γιατί οι γονείς συνήθως θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας να παίζουν, να είναι ομιλητικά, να θέλουν να βγαίνουν έξω, να να, αλλά δ...

BOOK REVIEW: ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ του TOMASZ JEDROWSKI από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 



Πολωνία 1980. Ο Λούντβικ γράφει στον Γιάνους που γνώρισε σε μια κατασκήνωση και πέρασαν ένα καλοκαίρι μαζί ανακαλύπτοντας την ομορφιά της αγάπης και του μοιράσματος. Ο Λούντβικ πιτσιρικάς ακόμη ανακαλύπτει την ερωτική του φύση αλλά η εποχή είναι δύσκολη με ταμπού και προκαταλήψεις, και το διαφορετικό όχι μόνο δεν είναι αποδεκτό αλλά διώκεται. Έτσι μαθαίνει να το κρύβει επιμελώς. Δεν δίνει δικαιώματα, δεν δίνει αφορμές.

Στην κατασκήνωση όμως διαπιστώνει μια άλλη πλευρά της ζωής, εκείνης της όμορφης της ανέμελης, της ελεύθερης. Μα κάποτε όλα τελειώνουν και τα δυο παιδιά καλούνται να επιστρέψουν στη Βαρσοβία, εκεί που θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα συνεχίσουν τη ζωή τους. 

Σε μια εποχή που το να μιλάς ανοιχτά για τις πεποιθήσεις σου σχετικά με το σύστημα είναι  επικίνδυνο, ο Λούντβικ θεωρεί αδιανόητο να ζει φοβισμένος από ένα καθεστώς που όχι μόνο δεν του προσφέρει κάτι αλλά του στερεί πολλά, όμως παράλληλα δεν τολμάει ακόμη να παραδεχτεί τη φύση του. Ο Γιάνους μοιάζει να έχει γίνει μέρος του συστήματος αναγκαστικά πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρει μέσα από αυτό να βρει τρόπο να αντιδράσει και να αποδράσει. Και αυτό προσπαθεί να πείσει και τον Λούντβικ να κάνει. Και κυρίως υπομονή. 

Καθώς το διάβαζα ένιωθα ότι ο Λούντβικ θα έκανε κάποια στιγμή ένα μπαμ και θα παράσερνε τους πάντες και τα πάντα γύρω του. Ο Γιάνους από την άλλη φαινόταν να βαδίζει σαν να γνωρίζει τι θα γίνει παρακάτω, με μια πρωτόγνωρη για την κατάσταση σιγουριά.

Τους βλέπουμε όμως πόσο αγαπιούνται, πόσο επιθυμούν να είναι μαζί. Όμως, όπως λέει στο βιβλίο ο συγγραφέας δεν μπορούμε πάντα να περιμένουμε από τον άλλον να μας αγαπάει όπως θα θέλαμε. Και αναρωτιέμαι… γιατί όχι; Και αν το αποδεχτούμε πώς πορευόμαστε; Μαζί ή χώρια;

Ένα υπέροχο μυθιστόρημα με τη γραφή του Jedrowski που κυλάει απαλά εντός σου. Ένα πολιτικό και κοινωνικό μυθιστόρημα που σε βάζει σε σκέψεις.

Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Ανακαλύψτε το εδώ.

Σχόλια