Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

BOOK REVIEW: ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ του TOMASZ JEDROWSKI από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 



Πολωνία 1980. Ο Λούντβικ γράφει στον Γιάνους που γνώρισε σε μια κατασκήνωση και πέρασαν ένα καλοκαίρι μαζί ανακαλύπτοντας την ομορφιά της αγάπης και του μοιράσματος. Ο Λούντβικ πιτσιρικάς ακόμη ανακαλύπτει την ερωτική του φύση αλλά η εποχή είναι δύσκολη με ταμπού και προκαταλήψεις, και το διαφορετικό όχι μόνο δεν είναι αποδεκτό αλλά διώκεται. Έτσι μαθαίνει να το κρύβει επιμελώς. Δεν δίνει δικαιώματα, δεν δίνει αφορμές.

Στην κατασκήνωση όμως διαπιστώνει μια άλλη πλευρά της ζωής, εκείνης της όμορφης της ανέμελης, της ελεύθερης. Μα κάποτε όλα τελειώνουν και τα δυο παιδιά καλούνται να επιστρέψουν στη Βαρσοβία, εκεί που θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα συνεχίσουν τη ζωή τους. 

Σε μια εποχή που το να μιλάς ανοιχτά για τις πεποιθήσεις σου σχετικά με το σύστημα είναι  επικίνδυνο, ο Λούντβικ θεωρεί αδιανόητο να ζει φοβισμένος από ένα καθεστώς που όχι μόνο δεν του προσφέρει κάτι αλλά του στερεί πολλά, όμως παράλληλα δεν τολμάει ακόμη να παραδεχτεί τη φύση του. Ο Γιάνους μοιάζει να έχει γίνει μέρος του συστήματος αναγκαστικά πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρει μέσα από αυτό να βρει τρόπο να αντιδράσει και να αποδράσει. Και αυτό προσπαθεί να πείσει και τον Λούντβικ να κάνει. Και κυρίως υπομονή. 

Καθώς το διάβαζα ένιωθα ότι ο Λούντβικ θα έκανε κάποια στιγμή ένα μπαμ και θα παράσερνε τους πάντες και τα πάντα γύρω του. Ο Γιάνους από την άλλη φαινόταν να βαδίζει σαν να γνωρίζει τι θα γίνει παρακάτω, με μια πρωτόγνωρη για την κατάσταση σιγουριά.

Τους βλέπουμε όμως πόσο αγαπιούνται, πόσο επιθυμούν να είναι μαζί. Όμως, όπως λέει στο βιβλίο ο συγγραφέας δεν μπορούμε πάντα να περιμένουμε από τον άλλον να μας αγαπάει όπως θα θέλαμε. Και αναρωτιέμαι… γιατί όχι; Και αν το αποδεχτούμε πώς πορευόμαστε; Μαζί ή χώρια;

Ένα υπέροχο μυθιστόρημα με τη γραφή του Jedrowski που κυλάει απαλά εντός σου. Ένα πολιτικό και κοινωνικό μυθιστόρημα που σε βάζει σε σκέψεις.

Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Ανακαλύψτε το εδώ.

Σχόλια