Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

Αναρτήθηκε από την
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...
0

Book Review: ΤΟ ΛΑΪΝΑΚΙ της ΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

Αναρτήθηκε από την


 (Της Κατερίνας Τσαμπά)

Τι είναι η μνήμη πέρα από έναν μίτο που ξετυλίγει την ιστορία του καθενός; Στο νέο βιβλίο “Το Λαϊνάκι” της Λίας Νικολάου γνωρίζουμε τον Χαραλάμπη ο οποίος είναι πια μεγάλος και μόνος. Έχει χάσει την Ιουλίτσα του και μάλιστα πολύ άδικα. Κι ας πέρασαν τα χρόνια εκείνου του λείπει.

Κάνει μια βαθιά κατάδυση στο παρελθόν και στη μνήμη του ανασύροντας γεγονότα που τον στιγμάτισαν. Μέσα από την αφήγηση η συγγραφέας μάς βάζει στο μυαλό του, αναμοχλεύοντας τις αναμνήσεις του και εμείς γινόμαστε μέρος αυτών.

Δεκαετία 1930 και μια εποχή που προετοίμαζε την κοινωνία για πόλεμο. Μικρά μέρη που ο ένας γνώριζε τον άλλον, που ήταν σαν οικογένεια, που άνοιγε η πόρτα χωρίς να ρωτήσει ποιος είναι. Που έτρεχε ο ένας να βοηθήσει τον άλλον. Μια εποχή που δεν τη γνωρίσαμε και το βιβλίο αυτό μας την παρουσιάζει. Σχέσεις ανθρώπων φιλικές, οικογενειακές. Μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, τη φιλία, τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα, τις απώλειες, τα γηρατειά. Την πολιτική, τα πιστεύω , τα μυστικά.

Μου άρεσε ο μακροπερίοδος λόγος της συγγραφέως τον οποίο χειρίστηκε όμορφα, χωρίς να κουράσει ούτε να μπερδέψει. Θαύμασα την ευρυμάθειά της καθώς ανέφερε κάποια ιστορικά γεγονότα. Ακόμα κι αν τα ερεύνησε έδειξε ότι υπήρχε μια πρόθεση, μία πρώιμη γνώση σχετικά με αυτά.

Η ιστορία του Χαραλάμπη έχει και ανατροπή. Και αναρωτιέσαι… είναι τα πράγματα όπως φαίνονται;

Μια απολαυστική ιστορία που τη βρίσκετε εδώ. 

Καλή ανάγνωση.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...