Συνέντευξη: Γεωργία Πραβήτα: Ό,τι συμβαίνει γύρω μου αποτελεί μια ιδέα την οποία θέλω να μετατρέψω σε μια ιστορία με νόημα.

 

Η Γεωργία Πραβήτα κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται στο 3ο Δημοτικό Ευκαρπίας ως δασκάλα. Μέσα από τη διδασκαλία προωθεί τη δημιουργική γραφή, εμπνέοντας τους μαθητές της να γίνουν συγγραφείς και ποιητές. Μαζί με τους μαθητές της παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς συγγραφής και φιλαναγνωσίας και έχουν βραβευτεί με πρώτα Πανελλήνια και Διεθνή βραβεία. Επίσης πραγματοποιεί επιμορφώσεις σε δημοτικά σχολεία, σε δασκάλους, που αφορούν τη δημιουργική γραφή. Επιπλέον μέσω της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί προγράμματα και δημιουργικές δράσεις. Η συγγραφή για την ίδια δε σταματάει ποτέ. Έχει αρκετά παραμύθια που τα ολοκληρώνει σιγά σιγά και διαπραγματεύονται όλα τα θέματα όπως την ευτυχία, την παιδική φτώχεια, την άμιλλα. Παραμύθια που έχει γράψει και εικονογραφήσει: Ο Αχνούλης και το λευκό κάστρο των βελανιδιών, Ο μικρός Ιγνάτης και η βασίλισσα της γης, Εκδ. Κομνηνός, Ο δράκος μου έχει κινητό, Εκδ. Κομνηνός, Διαγωνισμός Μαγειρικής Νοσταλγία, Εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες. Τα παραμύθια περιέχουν ασκήσεις δημιουργικής γραφής.

(Συνέντευξη στην Κατερίνα Τσαμπά)

Γεωργία, γράφεις παιδικό. Το θεωρώ δύσκολο είδος αν σκεφτείς ότι πρέπει να κερδίσεις και γονέα και παιδί. Εσένα πόσο σε δυσκολεύει;

Η παιδική λογοτεχνία είναι ένα είδος που αγαπώ. Εδώ και 21 χρόνια δουλεύω στα σχολεία με τα παιδιά. Η διδασκαλία μου έχει επίκεντρο την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών κι επεκτείνεται με ποικίλα προγράμματα εκπαιδευτικά και καινοτόμες δράσεις. Παράλληλα γράφουμε και εικονογραφούμε παραμύθια με τους μαθητές μου και φυσικά αγαπάμε το βιβλίο. Η συγγραφή παραμυθιών μού είναι κάτι εύκολο και θεωρώ ότι είναι ο τρόπος επικοινωνίας μου με τα παιδιά −και τους γονείς− τα οποία ανταποκρίνονται θετικά και με ενθουσιασμό. Καταπιάνομαι με όλα τα θέματα στα παραμύθια μου τα οποία ταυτόχρονα δουλεύουμε μέσα στις τάξεις. Το κεντρικό θέμα των παραμυθιών μου παρουσιάζεται με έναν τρόπο μαγικό και φανταστικό και κατά τη γνώμη μου αυτά τα στοιχεία ελκύουν το ενδιαφέρον παιδιών και γονέων. 

Πώς αντλείς τις ιδέες σου και από πού;

Οι ιδέες μου προέρχονται από την ίδια τη ζωή. Ό,τι συμβαίνει γύρω μου αποτελεί μια ιδέα την οποία θέλω να μετατρέψω σε μια ιστορία με νόημα. Επίσης οι σκέψεις και οι ιδέες μου πηγάζουν και από τη σχολική πραγματικότητα, από την καθημερινή επικοινωνία με τους μαθητές/τριες. Η επιρροή είναι μεγάλη. Θεωρώ ότι το ίδιο το σχολείο είναι ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών, ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας και η συγγραφή είναι ένα ταξίδι το οποίο δεν έχει τελειωμό, αλλά αποτελεί και το μέσον για να εκφράσω όλες αυτές τις ιδέες. 

Ασχολείσαι και με τη δημιουργική γραφή. Πες μας λίγα πράγματα γι’ αυτό το θέμα. Διδάσκεις σε παιδιά μόνο; Αν ναι, τι ηλικίες;

Η δημιουργική γραφή ήρθε στη ζωή μου πριν αρκετά χρόνια μέσα από ένα ερευνητικό πρόγραμμα που έκανα στο Πανεπιστήμιο. Από τότε την έχω ενσωματώσει πλήρως στη διδασκαλία μου. Η δημιουργική γραφή συνοδεύεται από τη ζωγραφική, τη χαλαρωτική μουσική και ξεκινάει από την πρώτη τάξη. Τα παιδιά σχεδόν καθημερινά ασκούνται στη συγγραφή αβίαστα, χωρίς άγχος και εντελώς αυθόρμητα. Γίνονται οι συγγραφείς των ιστοριών τους κι εγώ ο αναγνώστης που θα τις διαβάσω. Μετατρέπεται σε μια ευχάριστη συνήθεια το γράψιμο όπως και η ανάγνωση βιβλίων. Τα αποτελέσματα της δημιουργικής γραφής δεν είναι άμεσα απαιτούν χρόνο και είναι εντυπωσιακά. 

Δημιουργική γραφή διδάσκω και σε ενήλικες. Τα τελευταία χρόνια κάνω επιμορφώσεις (ενδοσχολικές) σε εκπαιδευτικούς απ’ όλη την Ελλάδα, οι οποίες στηρίζονται από τους σχολικούς συμβούλους κάθε νομού. Παράλληλα, έχω κάνει δια ζώσης εργαστήρια συγγραφής σε εκπαιδευτικούς μέσω εκπαιδευτικού προγράμματος που εγκρίθηκε από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Δυτικής Θεσσαλονίκης “Η συγγραφή ενα ταξίδι μέσα από Όνειρα και Εικόνες”.

Τι πρέπει να προσέξει κάποιος που γράφει παραμύθια; 

Κατά τη γνώμη μου κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με το παιδικό βιβλίο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Ο τρόπος με τον οποίο θέλει να εκφράσει το βαθύτερο νόημα του κειμένου του, οι λέξεις και οι εκφράσεις που θα χρησιμοποιήσει να είναι απλές να μην τρομάζουν ή τρομοκρατούν τα παιδιά. Πραγματικά πιστεύω ότι για να γράψεις παιδικό βιβλίο είναι απαραίτητο να μπαίνεις στην ψυχοσύνθεση του παιδιού, στα θέλω του κι αφού καταλάβεις τον κόσμο του όσο περισσότερο μπορείς, τότε να γράψεις για το ίδιο το παιδί και να γίνεις ο συγγραφέας του. Έχω γράψει παραμύθι για την απώλεια του παππού και τα στάδια του παιδικού πένθους. Τα συναισθήματα που ένιωσα στις παρουσιάσεις μου είναι απερίγραπτα. Μέσα από αυτή την αληθινή ιστορία ήθελα να μοιραστώ την απώλειά μου και πιστεύω ότι το κατάφερα όπως μου το μετέφεραν και τα ίδια τα παιδιά. Το παραμύθι το επεξεργάστηκα με κλινική ψυχολόγο. 

Τα παιδιά διαβάζουν αν κι εφόσον οι γονείς διαβάζουν, σωστά; 

Σε αυτή την ερώτηση θα απαντήσω με ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Έτυχε να έχω μαθητή με νοητική στέρηση ο οποίος δεν διάβαζε καν. Ξεκινήσαμε την πρώτη τάξη μαζί. Όλη η χρονιά πέρασε με ασκήσεις δημιουργικής γραφής, ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας, ζωγραφική και συμμετοχή σε διάφορους διαγωνισμούς. Το παιδί άρχισε από μόνο του να διαβάζει βιβλία. Οι γονείς του μου μετέφεραν το γεγονός ότι δεν διάβαζαν πλέον καθόλου οι ίδιοι κι ότι την αγάπη για τα βιβλία την είχα μεταφέρει εγώ. Θέλω να πω ότι όταν αγαπάμε κάτι πολύ, όπως την ανάγνωση βιβλίων, κι έχουμε τον τρόπο να μεταφέρουμε αυτή την αγάπη στα παιδιά, θα το καταφέρουμε! Απλώς χρειάζεται η σωστή διαχείριση και ο κατάλληλος τρόπος όπως προείπα. 

Στα σχολεία παρατηρώ ότι προάγεται η φιλαναγνωσία και χαίρομαι. Εσύ που κάνεις δράσεις σε αυτά τα θέματα, τι θα πρότεινες σε έναν/μία συγγραφέα παιδικών βιβλίων όσον αφορά αυτές τις δράσεις; Πού να προσανατολιστεί;

Οποιαδήποτε δράση κάνουμε είναι καλό να την έχουμε επεξεργαστεί αρκετά. Σίγουρα χρειάζεται να πειραματιστούμε ώστε να δούμε αν είναι ελκυστικές για τα παιδιά και να μη βαριούνται. Οι δικές μου δράσεις εστιάζονται στη δημιουργική γραφή και τη ζωγραφική. Είναι κάτι που κατέχω καλά και παρατηρώ ότι με τον τρόπο τον οποίο τις μεταφέρω στα παιδιά έχει αποδοχή και αποτελέσματα. Οτιδήποτε σκεφτούμε, λοιπόν, το δοκιμάζουμε και φυσικά θέλουμε να προσφέρει χαρά κι ευτυχία στα παιδιά, και όχι άγχος και στενοχώρια. Πιστεύω, επιπροσθέτως, σε σχέση με όλα τα παραπάνω, ότι και ο δικός μας χαρακτήρας, η αύρα μας και η προσωπικότητά μας επηρεάζει την επιτυχία των δράσεών μας. Το βιβλίο μας είμαστε εμείς. 

Το τελευταίο βιβλίο σου «Διαγωνισμός μαγειρικής» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες είναι ένα βιβλίο με πολλά ηχηρά μηνύματα: συνεργασία αντί ανταγωνισμού, στόχοι και πόσο σημαντικό είναι να έχουμε. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να μιλήσεις γι’ αυτά τα θέματα;

Εδώ και καιρό ήθελα να θίξω αυτά τα θέματα. Θα το πω απλά: επηρεάστηκα από συμβάντα στη σχολική τάξη. Θεωρώ ότι για να πετύχουν τα παιδιά στη ζωή τους πρέπει να έχουν στόχους τους οποίους εμείς οι ενήλικες τα βοηθούμε να θέσουν. Είμαστε οι καθοδηγητές τους. Η αποτυχία αποτελεί μέρος της ζωής μας και κυρίως των μαθητών, οι οποίοι πολλές φορές στην προσπάθεια να ανταγωνιστούν τους άλλους αποτυγχάνουν. Αποτέλεσμα της αποτυχίας η στενοχώρια, η εγκατάλειψη της προσπάθειας και ένα συνεχές αίσθημα δυστυχίας. Με έναν διασκεδαστικό τρόπο, θα έλεγα, πέρασα το μήνυμα της αξίας που έχει η προσπάθεια και το πόσο σημαντικό είναι να αγωνίζεται κάποιος. Μέρος αυτού του αγώνα είναι και η αποτυχία, η οποία οδηγεί στην επιτυχία. Χρησιμοποίησα την τέχνη της μαγειρικής, την οποία αγαπώ πολύ και με την οποία ασχολούμαι, για να περάσω πιο εύκολα και απλά το πόσο σημαντικό είναι αγωνίζεσαι, πόσα μαθαίνεις μέσα από τις μάχες που δίνεις, τις λύσεις που ψάχνεις να βρεις στο ταξίδι που κάνεις. Όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν κάποιον εφευρετικό. Μαθαίνει από τις αποτυχίες του και τελικά πετυχαίνει τους στόχους του. 

Θα δοκίμαζες να γράψεις κάτι για ενήλικες;

Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να γράφω συνέχεια, είναι κάτι σαν κάθαρση της ψυχής μου, με χαλαρώνει και νιώθω ευτυχία. Μια δύναμη καθοδηγεί τα γραπτά μου κείμενα και ο τρόπος που τα γράφω απευθύνεται επί το πλείστον σε παιδιά. Θα δοκίμαζα όμως να γράψω για ενήλικες και μάλιστα τον τελευταίο καιρό γυρίζουν σκέψεις, στο μυαλό μου, που απευθύνονται σε ενήλικες. Το πιο πιθανόν είναι να έγραφα κάτι σε διήγημα το οποίο με εκφράζει και μου ταιριάζει περισσότερο επειδή από τη φύση μου είμαι ουσιώδης. 

Γράφεις αυτή την περίοδο κάτι; Μπορείς να μας μιλήσεις γι’ αυτό;

Έχω έτοιμα ήδη κάποια παραμύθια με ποικίλη θεματολογία και όταν είμαι έτοιμη θα ξεκινήσω να τα εικονογραφώ. Νιώθω κάθε φορά που γράφω ότι το κάνω με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, ίσως γιατί τα συναισθήματά μου είναι έντονα και διαφορετικά. Επίσης έχω ξεκινήσει ένα διήγημα το οποίο πιστεύω ότι απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, αλλά και σε ενήλικες. Έχω σκεφτεί έναν τίτλο αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια. Επικεντρώνεται σε συναισθήματα όπως και όλα τα γραπτά μου. Το φανταστικό στοιχείο δεν λείπει από αυτό το διήγημα, αλλά έρχεται σε κάποια στιγμή η πραγματικότητα να το προσγειώσει. 

Γεωργία, σε ευχαριστώ γι’ αυτή την ωραία κουβέντα και μαζί με τη Γιώτα σού ευχόμαστε να έχεις κάθε επιτυχία σε ό,τι ετοιμάζεις.

Να είστε καλά. Και σε εσάς εύχομαι κάθε καλό.