Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

BOOK REVIEW: ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ της ΕΛΕΝΑΣ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ



Βρισκόμαστε στο 1914, στη μαύρη θάλασσα, σε ένα καράβι με ανοιγμένα τα πανιά να πλησιάζει τον προορισμό του. Μια ξαφνική φουρτούνα τους φέρνει μεγάλο κίνδυνο και προσεύχονται για να σωθούν. Το καράβι ανήκει στον Γιάννη Καλτσίδη, αδερφό της Βαλεντίνας, ή αλλιώς Ειρήνης, που είναι παντρεμένη με τον κοζάκο Αλέξιο.

Το βιβλίο έχει κεντρική ιδέα την εικόνα της Παναγίας του Βλαντίμιρ η οποία δημιουργήθηκε το 1131.

Στο βιβλίο η εικόνα δημιουργείται κατόπιν παραγγελίας του κοζάκου στην προσπάθειά τους να φέρουν πίσω τον Γιάννη Καλτσίδη, επειδή έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έφυγε. Και το καταφέρνουν. Σώζεται από τη φρικτή φουρτούνα και επισκέπτεται την αδερφή του και τον γαμπρό του. Εκεί μαθαίνουμε κάποια στοιχεία για την οικογένειά τους που δείχνουν την εποχή και τα ήθη και έθιμά της. Βλέπουμε επίσης την αγάπη μεταξύ αδερφών καθώς και τις δυσκολίες που έζησαν τα επόμενα χρόνια.

Το 1914 κηρύσσεται πόλεμος και παίρνουν τον Αλέξιο από το Νοβοροσίσκ, όπου βρίσκεται, στην Αυστρία. Η Παναγία προσφέρεται για μια ακόμη φορά να σώσει έναν αγαπημένο. Ο Αλέξιος επιστρέφει πράγματι, αλλά τραυματισμένος.

Ο Γιάννης φεύγει και ζητάει απ’ την αδερφή του να τον ακολουθήσουν. Εκείνη του ζητάει να πάρει την εικόνα μαζί του για να την πάει στην πατρίδα τους, στο Σουμπατάν. Και αρχίζει το οδοιπορικό. Έρχεται ο διωγμός και τους βλέπουμε να φεύγουν για την Ελλάδα και την προσαρμογή τους εκεί που είναι εκπληκτικά δύσκολη. Όμως η Παναγία πανταχού παρούσα.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα οδοιπορικό πίστης και αγάπης, ελπίδας και οράματος. Μικρό μα πλούσιο συναισθημάτων. 

Αναζητήστε το εδώ.


 

Σχόλια