BOOK REVIEW: Ο ΚΑΜΠΟΣ, ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΧΩΜΑ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΚΟΥΝΤΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΤΕΟΝ

(Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα μυθιστόρημα γεμάτο μυρωδιές από τον θεσσαλικό κάμπο είναι το βιβλίο “Ο κάμπος, χέρια από χώμα” του Γιώργου Γκουντή. Διαδραματίζεται εκεί, σε μια εποχή κατά την οποία η ζωή μοιραζόταν ανάμεσα σε τσιφλικάδες και κολίγους, με τα τσιφλίκια να αποτελούν ένα τεράστιο ζήτημα. Εκείνη την εποχή από την κυβέρνηση Τρικούπη είχε δοθεί η ευκαιρία τα τσιφλίκια να ξεπουληθούν κυριολεκτικά σε πλούσιους Έλληνες, δημιουργώντας έτσι ένα ιδιοκτησιακό καθεστώς χειρότερο από αυτό που υπήρχε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Οι συνθήκες των ανθρώπων που δούλευαν τη γη ήταν εξαιρετικά δυσμενείς γιατί τα κέρδη που απέφεραν δεν ικανοποιούσαν τους τσιφλικάδες ζητώντας τους συνεχώς περισσότερα. Ο Δογάνης όμως έμοιαζε να είναι αρκετά δίκαιος. Ήθελε να δημιουργήσει ευνοϊκότερες συνθήκες για τους απλούς ανθρώπους πάντα όμως με στόχο το κέρδος. Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται γύρω από τη ζωή του, της οικογένειάς του και των ανθρώπων που τους περιέβαλλαν.   Ήταν παντρε...

Book Review: ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, από εκδόσεις 24ΓΡΑΜΜΑΤΑ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ο Γιώργος Ρουσόπουλος με το τρίτο του μυθιστόρημα, «Τα φραγκόσυκα της μνήμης», κλείνει δυναμικά την τριλογία του για τις κατατρεγμένες ψυχές του εμφυλίου πολέμου. Εδώ, δεν μιλάει απλώς για εξορίες και απαγορεύσεις. Εδώ αγγίζει την καρδιά των ανθρώπων που διωγμένοι από τη γη τους, βρέθηκαν σε σοσιαλιστικές χώρες, αιχμάλωτοι μιας νέας πραγματικότητας.

Ξεκίνησα να διαβάζω το μυθιστόρημα χωρίς να μου είναι γνωστό ότι πρόκειται για τριλογία · το κατάλαβα κατά την ανάγνωση. Ωστόσο δε δυσκολεύτηκα καθόλου να ακολουθήσω τον ρου της ιστορίας, παρόλο που αναγκάστηκα να στραφώ σε άρθρα και κριτικές στο ίντερνετ για ενημερωθώ για τους δύο πρώτους τίτλους της τριλογίας. Καθώς φαίνεται λοιπόν, σε αντίθεση με τα προηγούμενα έργα του («Καιρός για μυθιστόρημα» και «Horex Regina»), αυτή τη φορά ο συγγραφέας βυθίζεται στις ψυχολογικές αναταράξεις των αυτοεξόριστων, που βίωσαν τη σκληρή πραγματικότητα του αποχωρισμού από οικογένειες και φίλους. Οι ήρωες του Ρουσόπουλου γεμίζουν με αντιφατικά συναισθήματα: θυμό, αγάπη, ανασφάλεια και φόβο. Παλεύουν να γεφυρώσουν το χάσμα του παρελθόντος τους και να δημιουργήσουν ένα κοινό μέλλον, αν και το παρελθόν τους διώκει ασταμάτητα. Οι φραγκοσυκιές του πατρικού σπιτιού γίνονται σύμβολα της αναμνησιακής τους σύνδεσης, αλλά και των κινδύνων που ελλοχεύουν στα αγκάθια τους.

Η πένα του Ρουσόπουλου λάμπει καθώς μας θυμίζει την ανάγκη για εθνική συμφιλίωση, τη ματαίωση των ιδεολογικών ελπίδων και την ανίκητη δύναμη της μνήμης (και κάπου εδώ έρχομαι να θυμηθώ –για μιαν ακόμα φορά– τον «Ιππόκαμπο» του Αντώνη Μυλωνάκη). Το βιβλίο διαβάζεται σαν αναζωογονητική βόλτα, με την πικρή γεύση του άγουρου φραγκόσυκου να μας ακολουθεί μέχρι την τελευταία σελίδα. Μια επιτυχημένη προσπάθεια να φωτίσει τα τραυματικά ιστορικά γεγονότα χωρίς προκαταλήψεις, προσφέροντας μας μια γέφυρα προς τις δύσκολες αλήθειες του παρελθόντος.

«Τα φραγκόσυκα της μνήμης» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά, κάθε φορά ανακαλύπτοντας νέες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής και της ιστορίας που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Βρείτε το εδώ και απολαύστε το.

Σχόλια