Book Review: Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, από ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

 (Της  Γιώτας Βασιλείου ) Όλοι κουβαλάμε έναν «άγνωστο» κρυμμένο πίσω από το πρόσωπό μας και κάποτε φτάνει η στιγμή που η αντανάκλασή μας σε έναν… «καθρέφτη» μας τον φανερώνει. Αυτός ο «καθρέφτης» λοιπόν γίνεται το πιο δυνατό όπλο του μυθιστορήματος του Γεώργιου‑Χρυσόστομου Νικολαΐδη. Ένα θρίλερ που μπλέκει ψυχαναλυτικές αναζητήσεις, καυστική σάτιρα και ανατροπές σε ένα μωσαϊκό χωρίς εύκολες απαντήσεις. Η ιστορία ξεκινά με δύο φαινομενικά ασύνδετες απαγωγές που σιγά σιγά αποκαλύπτουν έναν κοινό πυρήνα: ένα μυστικό θαμμένο εδώ και πενήντα χρόνια, αρκετό για να γκρεμίσει ζωές και βεβαιότητες. Στην καρδιά της πλοκής στέκει μια γυναίκα, πληγωμένη απ’ τον έρωτα, που πυροδοτεί μια εκδίκηση τόσο προσωπική όσο και σκοτεινή κι ένας άντρας-φάντασμα, με τα δικά του, σκοτεινά κίνητρα. Ο συγγραφέας δεν διστάζει να ανοίξει τα ψυχολογικά τραύματα και να τα δέσει με τη μοναξιά, τις ενοχές και τις σιωπές που όλοι κουβαλάμε – δημιουργώντας μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Αξιοσημείωτο είναι ...

Book Review: ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, από εκδόσεις 24ΓΡΑΜΜΑΤΑ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ο Γιώργος Ρουσόπουλος με το τρίτο του μυθιστόρημα, «Τα φραγκόσυκα της μνήμης», κλείνει δυναμικά την τριλογία του για τις κατατρεγμένες ψυχές του εμφυλίου πολέμου. Εδώ, δεν μιλάει απλώς για εξορίες και απαγορεύσεις. Εδώ αγγίζει την καρδιά των ανθρώπων που διωγμένοι από τη γη τους, βρέθηκαν σε σοσιαλιστικές χώρες, αιχμάλωτοι μιας νέας πραγματικότητας.

Ξεκίνησα να διαβάζω το μυθιστόρημα χωρίς να μου είναι γνωστό ότι πρόκειται για τριλογία · το κατάλαβα κατά την ανάγνωση. Ωστόσο δε δυσκολεύτηκα καθόλου να ακολουθήσω τον ρου της ιστορίας, παρόλο που αναγκάστηκα να στραφώ σε άρθρα και κριτικές στο ίντερνετ για ενημερωθώ για τους δύο πρώτους τίτλους της τριλογίας. Καθώς φαίνεται λοιπόν, σε αντίθεση με τα προηγούμενα έργα του («Καιρός για μυθιστόρημα» και «Horex Regina»), αυτή τη φορά ο συγγραφέας βυθίζεται στις ψυχολογικές αναταράξεις των αυτοεξόριστων, που βίωσαν τη σκληρή πραγματικότητα του αποχωρισμού από οικογένειες και φίλους. Οι ήρωες του Ρουσόπουλου γεμίζουν με αντιφατικά συναισθήματα: θυμό, αγάπη, ανασφάλεια και φόβο. Παλεύουν να γεφυρώσουν το χάσμα του παρελθόντος τους και να δημιουργήσουν ένα κοινό μέλλον, αν και το παρελθόν τους διώκει ασταμάτητα. Οι φραγκοσυκιές του πατρικού σπιτιού γίνονται σύμβολα της αναμνησιακής τους σύνδεσης, αλλά και των κινδύνων που ελλοχεύουν στα αγκάθια τους.

Η πένα του Ρουσόπουλου λάμπει καθώς μας θυμίζει την ανάγκη για εθνική συμφιλίωση, τη ματαίωση των ιδεολογικών ελπίδων και την ανίκητη δύναμη της μνήμης (και κάπου εδώ έρχομαι να θυμηθώ –για μιαν ακόμα φορά– τον «Ιππόκαμπο» του Αντώνη Μυλωνάκη). Το βιβλίο διαβάζεται σαν αναζωογονητική βόλτα, με την πικρή γεύση του άγουρου φραγκόσυκου να μας ακολουθεί μέχρι την τελευταία σελίδα. Μια επιτυχημένη προσπάθεια να φωτίσει τα τραυματικά ιστορικά γεγονότα χωρίς προκαταλήψεις, προσφέροντας μας μια γέφυρα προς τις δύσκολες αλήθειες του παρελθόντος.

«Τα φραγκόσυκα της μνήμης» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά, κάθε φορά ανακαλύπτοντας νέες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής και της ιστορίας που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Βρείτε το εδώ και απολαύστε το.

Σχόλια