ΒΙΒΛΙΟγραφικά

(Της  Γιώτας Βασιλείου ) Υπάρχουν βιβλία που τα τελειώνεις με την αίσθηση ότι έτρεξες μαραθώνιο. Και υπάρχουν κι εκείνα που σε αφήνουν σαν να έκανες έναν αργό περίπατο δίπλα στη θάλασσα: χαλαρά, χωρίς λαχάνιασμα, αλλά και χωρίς πυροτεχνήματα. Το "Αν δεν είχα γεννηθεί…" ανήκει σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία. Η Ζοέλ Λοπινό ξέρει να χτίζει ατμόσφαιρα και χαρακτήρες με τη γνωστή της ευαισθησία. Η γραφή της είναι ζεστή, σχεδόν καλοκαιρινή - εκείνη που θυμίζει ηλιοβασίλεμα στην Κρήτη, ακόμα κι όταν δεν μιλάει άμεσα για το νησί. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου, σε ταξιδεύει με γαλήνη και μια αίσθηση τρυφερότητας. Κι εδώ κάπου έρχεται το μείον 1,5 αστέρι στην βαθμολογία μου στο Goodreads. Η πλοκή που κινείται με αργούς ρυθμούς, οι ελάχιστες ανατροπές, η περιορισμένη ένταση, τα κλισέ, είναι αυτά που οδήγησαν στην αφαίρεσή του. Προς θεού, μην φανταστείς ότι το βιβλίο είναι κακό. Το αντίθετο μάλιστα. Απλά μιλώντας σε σύγκριση πάντα με τα προηγούμενα της συγγραφέως, αν περιμέ...