See-Real Reader! Αναγνωστική ανασκόπηση για το 2021!

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ακόμη μια χρονιά πέρασε, σαν το νεράκι είναι η αλήθεια. Μια χρονιά με πολλές δυσκολίες, άσχημα γεγονότα και δυσάρεστα μαντάτα. Ωστόσο, εκτός των άσχημα είχε και πολλές όμορφες στιγμές το 2021. Φίλους που είδαμε μετά από πολύ καιρό, καφέδες που ήπιαμε, κουβέντες που είπαμε και φυσικά τα βιβλία που διαβάσαμε! Το 2021 ήταν μια πολύ πλούσια, από εκδοτικής άποψης, χρονιά. Προσωπικά διάβασα φανταστικά βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία τα έχω βαθμολογήσει με 4 ή 5 αστέρια στο Goodreads. Από αυτά ξεχώρισα κάποια, τα οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας. 

Να σας πω ότι πατώντας πάνω στο νούμερο κάθε βιβλίου θα μεταφερθείτε στην άποψή μου για αυτό, στα ΒΙΒΛΙΟγραφικά.

Το Top 10 για το 2020...

10. Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα – Roberto Vecchioni (Κριτική)

Ένα βιβλίο το οποίο λάτρεψα και γνωρίζω πολύ καλά, πως θα βρίσκεται στη σκέψη μου κάθε φορά που πιθανόν, θα δυσκολεύομαι να εκφράσω αυτό που νιώθω. 

9. Δίψα - Amélie Nothomb (Στερέωμα)

Μέσα από τις ελάχιστες σελίδες του βιβλίου της, η Amélie Nothomb προσφέρει μια εντελώς νέα προοπτική για τη έννοια και τη λέξη «δίψα» και γενικότερα δίνει πολύ υλικό για σκέψη. Σκέψεις και ιδέες που μέχρι τώρα ποτέ δεν είχαν περάσει από το μυαλό μου!

8. Στον κήπο με τα θηρία – Erik Larson (Μεταίχμιο)

Μπορεί να μην το διακρίνει απύθμενη λογοτεχνικότητα ωστόσο το βιβλίο αυτό δεν την έχει κι ανάγκη. Γράφτηκε για να μας θυμίσει τις αιματηρές θυσίες που έχουν γίνει στο βωμό της εξουσίας και του χρήματος. Ο Λάρσον πετυχαίνει την άριστη διαχείριση του αρχειακού υλικού και οι περιγραφές των γεγονότων είναι συνταρακτικές. 

7. Η πλεξούδα - Laetitia Colombani (Πατάκης)

Με μια κουβέντα η Πλεξούδα είναι βάλσαμο στην καρδία! Συστήνεται ιδιαίτερα για νεαρά κορίτσια που τους αρέσει να στέκονται μπροστά στη ζωή δυναμικά και με σφρίγος!

6. Σιωπηλή σαν το θάνατο – Abdón Ubidia (Carnivora)

Πρώτη γνωριμία με το συγγραφέα και καταλυτική! Η γραφή του είναι μαγευτική. Η πλοκή είναι συναρπαστική και προκαλεί πληθώρα συναισθημάτων. Πραγματικά εξαιρετικό!

5. Κόκκινη Μαδρίτη/Πορφυρό δίκτυο – Carmen Mola (Κλειδάριθμος)

Αν και είναι δύο τα παρουσιάζω σαν ένα γιατί είναι άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους. Δεν διαβάζονται ξεχωριστά. Από τα καλύτερα αστυνομικά του 2021, με πλούσια , δυναμική και ευφάνταστη πλοκή. 

4. Καρδιές σακατεμένες – Hervé Le Corre (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου)

Για μένα το καλύτερο του συγγραφέα, απ’ όσα έχω διαβάσει μέχρι σήμερα. Μέρες μετά την ολοκλήρωσή του, στεκόμουν συγκλονισμένη έχοντας ακόμη τις τελευταίες αράδες του κειμένου, να γεμίζουν το κεφάλι μου. 

3. Κάτι αστραφτερό – Jacqueline Woodson – (Πόλις)

Μια οδυνηρά συγκινητική ιστορία. Ένα μικρό βιβλίο, με τεράστια προοπτική. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι θα είναι από τα καλύτερα της φετινής χρονιάς

2. Οι κληρονόμοι της γης – Ildefonso Falcones (Πατάκης)

Ένα πρωτότυπο ταξίδι στο χρόνο και την ιστορία, γεμάτο χρώμα, άρωμα και γεύση.

1. Πατρίδα – Fernando Aramburu (Πατάκης)

Ίσως από τα πιο σπαρακτικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ μου. Επτακόσιες και σελίδες, που όμως έφυγαν σαν νερό μέσα σε τέσσερις νύχτες! Κι όταν αυτές τελείωσαν, με άφησαν με το βιβλίο στα γόνατα, να προσπαθώ να συνέλθω από αυτή τη συγκλονιστική εμπειρία

Αγαπημένα, εκτός 10άδας:

Εκτός φυσικά της «χρυσής» δεκάδας, υπάρχουν ακόμη 5 βιβλία που λάτρεψα, όλα έργα αγαπημένων συγγραφέων, τους οποίους κρατώ σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αν τα τοποθετούσα στο TOP10 θα καταλάμβαναν σίγουρα τις πρώτες θέσεις. Αυτά είναι:

5. Στις ράγες των νεκρών – Tim Weaver (Bell)

Το δεύτερο βιβλίο της σειράς και δε βλέπω την ώρα να κυκλοφορήσει το τρίτο. Ελπίζω να διαβάζουν οι εκδόσεις Bell.

4. Ο θάνατος του Οδυσσέα – Δημήτρης Σίμος (Μεταίχμιο)

Κάθε ανάγνωση νέου βιβλίου του Δημήτρη είναι συμβόλαιο απόλαυσης! Ότι καλύτερο μας έχει προσφέρει μέχρι σήμερα. 

3. Ο μέντορας – Ειρήνη Βαρδάκη (Μίνωας)

Με φόβο να γίνω βαρετή θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και για το Δημήτρη Σίμο. Η κορυφαία στιγμή της Ειρήνης. Αυτό το κορίτσι δεν έχει ταλέντο, έχει χάρισμα!

2. Μακρύ πέταλο από θάλασσα - Isabel Allende (Ψυχογιός)

Η παλιά αγαπημένη Isabel. Απλά υπέροχο!

1. Η πόλη της καταχνιάς – Carlos Ruiz Zafón (Ψυχογιός)

Για μένα το καλύτερο της χρονιάς. Όχι γιατί είναι το τεράστιο λογοτεχνικό έργο -σίγουρα υπάρχουν άλλα καλύτερα εκεί έξω- αλλά γιατί είναι το τελευταίο του Zafón. Γιατί είναι αυτό το οποίο τελειώνοντάς το αγκάλιασα σα να αγκάλιαζα τον ίδιο τον συγγραφέα. 

Οι άνθρακες που δεν έγιναν θησαυρός...

Βιβλία τα οποία περίμενα με αγωνία αλλά τελικά δε μου πρόσφεραν αυτά που περίμενα:

5. Ο Ασβός - Fredrik P. Winder - (Κάκτος)

Ένα αξιοπρεπές θρίλερ αλλά όχι αυτό που περίμενα βάσει του ντόρου που έγινε. Έξυπνο σαν ιδέα, καλή πλοκή, μικρές αλλά "φωνακλούδικες" ανατροπές και μια πολύ δυνατή σκηνή προς το τέλος. Ως εκεί.  

4. Το κορίτσι του Μπρούκλιν – Guillaume Musso (Κλειδάριθμος)

Το δεύτερο από τα βιβλία του Musso για το οποίο σχημάτισα πολύ άσχημη γνώμη. Το επόμενο που θα διαβάσω θα κρίνει αν θα συνεχίσει η σχέση μου μαζί του.

3. Το κορίτσι στο δέντρο – Jussi Adler Olsen (Λιβάνης)

Δεν ήταν καθόλου κακό απλά δεν ήταν αυτό που προσδοκούσα από τον Jussi Adler Olsen

2. Οι άρχοντες του χρόνου – Eva García Sáenz de Urturi (Ψυχογιός)

Από τα τρία βιβλία της σειράς, τελικά μόνο το πρώτο ευχαριστήθηκα. Τα άλλα δύο δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μου.

1. Αναλφάβητος – Sebastian Fitzek (Διόπτρα)

Αν μου έλεγε κανείς ότι θα τοποθετούσα τον Φίτσεκ στους άνθρακες, θα γέλαγα μέχρι δακρύων. Κι όμως έγινε κι αυτό! Την πρώτη θέση την παίρνει όχι γιατί ήταν το χειρότερο αυτής της κατηγορίας αλλά γιατί Φίτσεκ και άνθρακας δε γίνεται ρε γαμώτο!

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

Με αυτά και με τα άλλα πέρασε μια ολόκληρη χρονιά. Σε μερικές ώρες μπαίνει η νέα η οποία εύχομαι να μας φέρε καταρχάς υγεία και λευτεριά από την πανδημία και μετά χαρά, ευτυχία, ευημερία και βιβλία. Πολλά και όμορφα βιβλία!

Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά σε όλους!